تاثیر سلول های بنیادی در درمان ناباروری ناشی از یائسگی زودرس

مقدمه: سلولهای بنیادی دارای توانایی منحصر به فرد خود نوسازی و بازسازی هستند که آنها را به طور بالقوه در درمان نارسایی زودرس تخمدان و ناباروری متعاقب آن موثر میکند. انواع مختلفی از سلول های بنیادی مورد بررسی قرار گرفته اند، از جمله سلولهای بنیادی مزانشیمی( (mscs ،سلولهای بنیادی از بافتهای خارج جنینی، سلولهای بنیادی پرتوان القایی( (ipscs و سلولهای بنیادی تخمدان. این مقاله ارائه مروری بر علل و گزینه های درمانی poi ،با تمرکز ویژه بر درمان با سلولهای بنیادی است که توسط مطالعات قبلی پیشنهاد شده است.روش کار: این مطالعه به شکل مرور سیستماتیک و با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی انگلیسی شامل pubmed ، medline ، sqopus و embase با واژگان کلیدی شامل mesenchymal stem cells ، infertility ، women و mb- انجام شده است. در این جستجو 27مقاله فارسی و لاتین که در ارتباط با موضوع مورد بررسی در محدوده زمانی 2018 تا 2024 مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: اثرات درمانی سلول های بنیادی توسط مطالعات مختلف به اثبات رسیده است؛ بررسی سلولهای بنیادی از طریق بررسی میزان تقویت و احیا ء آزمایشات بالینی انجام شده است.نتایج حاکی از آن است که درمان نارسایی زودرس تخمدان از طریق سلولهای بنیادی خون قاعدگی،جفت و... تاثیر مثبتی بر فولیکولوژنز، مهار آپوپتوز سلولهای گرانولوزا و تنظیم هورمون های تخمدانی دارد که این امر سبب بهبود باروری می گردد؛ با این وجود برخی از مشکلات اخلاقی و فنی باید برطرف گردد.نتیجه گیری: نتایج کاربرد سلولهای بنیادی مزانشیمی در درمان poi بر اساس مطالعات این مقاله را می توان به صورت زیر خلاصه کرد: 1 -مهاجرت سلولهای بنیادی مزانشیمی؛ 2 -افزایش رشد و نمو فولیکولها؛ 3 -القا و تمایز به سلولهای زایای اولیه ؛ 4 -تمایزمستقیم به gc ها یا مهارآپوپتوز gc ها؛ 5 -تقویت تشکیل رگهای خونی تخمدان؛ 6 -اثرات تعدیل کننده ایمنی و ضد التهابی؛ و 7 -کاهش استرس اکسیداتیو. بنابراین، سلولهای بنیادی مزانشیمی در درمان poi ایده ال هستند.