مقایسه خودکارآمدی جنسی و احساس تنهایی در زنان بارور و نابارور

مقدمه: خودکارآمدی جنسی، شامل باور هر فرد در مورد توانایی خود در عملکرد جنسی موثر، می‌باشد. در واقع، خودکارآمدی جنسی، پیش بینی کننده‌ی عملکرد جنسی است. ناباروری در زندگی برخی از زوجین یک بحران بزرگ محسوب شده و می‌تواند به افسردگی، اضطراب، طردشدگی و اختلال جنسی بیانجامد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه خودکارآمدی جنسی و احساس تنهایی در زنان بارور و نابارور صورت پذیرفت. روش کار: روش پژوهش پس رویدادی و جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستان تبریز در شش ماهه نخست سال 1402 بود که از این میان 40 نفر از زنان نابارور و 40 نفر از همراهان آنان که به لحاظ سنی، تحصیلی و اجتماعی همتا بودند، انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی جنسی وزیری و لطفی (1392) و مقیاس احساس تنهایی آشر، هامیل و رنشاو(1984) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شد.یافته‌ها، نتایج نشان داد تفاوت میزان خودکارآمدی جنسی، و احساس تنهایی در زنان نابارور و زنان بارور معنادار، بگونه ای که خودکارآمدی جنسی در زنان بارور و احساس تنهایی در زنان نابارور بیشتر بود.نتیجه گیری، به نظر می‌رسد که ناباروری، با خودکارآمدی جنسی نامطلوب و احساس تنهایی همراه است. در کنار برنامه‌های درمانی ناباروری، برنامه‌هایی برای ارتقای عملکرد جنسی و خودکارآمدی جنسی و نیز بهبود وضعیت احساس تنهایی، توصیه می‌شود.