حکمرانی متعالی در اندیشه حکیم بزرگمهر و سعدی (با تکیه بر شاهنامه و بوستان)

با توجه به اینکه تعداد قابل توجهی از شاعران و نویسندگان، متون ادبی خود را تحت تاثیر اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی عصر خود به رشته تحریر درآورده‌اند و با توجه به اینکه اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مولود حکمرانی حاکمان و تصمیماتی است که توسط سیاستمدارن ( درباریان و دولتیان)گرفته می شده؛ در این پژوهش به روش کتابخانهای و به صورت توصیفی و تحلیلی سعی شده تا با بررسی دو اثر معروف از دو شاعر نامدار زبان فارسی یعنی شاهنامه فردوسی و بوستان سعدی، به ویژگی های حاکم و فرمانروا در اندیشه سعدی و مجالس حکیم بزرگمهر از شاهنامه فردوسی پرداخته شود، نگارندگان با بیان شواهدی از شاهنامه و بوستان مفاهیم حکومتی از قبیل آزادی زندانیان بی‌گناه یا زندانیان نادم، تامین رضایت سپاهیان، چگونگی رفتار مردم با پادشاه، شناخت و روش برخورد با دشمن و فتوت در حاکمان پرهیزگار را مورد بحث و بررسی قرار داده‌اند و در نهایت به این نتیجه رسیدهاند که هر دو سخنور دانا با اینکه در دو دوره زمانی مختلف، اندیشه قبل و بعد از اسلام را به تصویر کشیدهاند در بیان نکات اخلاقی، معرفتی و حکومتی بسیار به هم نزدیک هستند.

…….

……………