نقش خانواده مطلوب در حکمرانی متعالی در پرتو قرآن و حدیث

خانواده در اسلام یعنی محل سکونت دو انسان، محل آرامش روانی دو انسان، محل انس دو انسان با یکدیگر، محل آرامش یک نفر به وسیله دیگری، آنجایی که آنان در آن صفا می یابند؛ راحتی روانی می یابند؛ این محیط خانواده است )حاج علی اکبری، 1390: 27(. در این مقاله، به بررسی نقش دین اسلام و آموزه های قرآن در تحکیم خانواده در حکمرانی متعالی خواهیم پرداخت. اهمیت خانواده در حکمرانی متعالی خانواده، اولین و کوچک ترین واحد اجتماعی است که نقش مهمی در شکل گیری شخصیت افراد و جامعه ایفا می کند. خانواده از نظر قرآن، جایگاهی کلیدی دارد و هسته مرکزی شکل‌گیری جامعه و حکومت را تشکیل می‌دهد. دین اسلام برای خانواده قداست و منزلت خاصی قرار داده به‌نحوی که با هیچ نهادی قابل مقایسه نیست و جهت مستحکم کردن اساس خانواده، برنامه و آموزه‌های متعددی را ارائه کرده است؛ از جمله پرهیزکاری و فضیلت، تامین نیازهای دینی و جنسی، صداقت و راستگویی و... بدون خانواده، نه تنها هویت انسانی بشر نابود می‌شود، بلکه تلاش‌های فردی و اجتماعی نیز در حقیقت بی‌ثمر و نافرجام خواهد ماند، از این‌روست ملت‌هایی که در آستانه فروپاشی خانواده قرار گرفته‌اند درصدد حفظ این نهاد برآمده و با خانواده‌های جایگزین نظیر خانواده‌های تک نفره، خانواده‌های هم جنس و شبیه به این با این بحران جدی مقابله می‌کنند، غافل از آنکه خانواده از نظر جامعه‌شناختی باید در هر شرایطی سه کارکرد اصلی خود را حفظ کند: برطرف کردن نیازهای جنسی؛ خانواده به‌عنوان یک واحد کوچک اقتصادی است؛ پرورش فرزند که از مهم‌ترین وظایف خانواده به‌شمار می‌آید. قرآن کریم، به‌عنوان برترین راهنمای سعادت بشر، بخش عظیمی از آیات را تنظیم و تعدیل روابط اعضای خانواده، حقوق و وظایف همسران و فرزندان اختصاص داده است.در قرآن تعبیراتی درباره خانواده به کار رفته است که این مطلب را به خوبی روشن می‌کند: خداوند متعال در سوره مبارکه نساء آیه 21 از پیوند ازدواج که موجب تشکیل خانواده می‌شود به میثاق غلیظ یا پیمان محکم یاد کرده است.

…….

……………