نقش توحید نظری در مقبولیت و پذیرش حکمرانی متعالی ولایی

هدف این تحقیق، بررسی نقش توحید نظری در مقبولیت و پذیرش حکمرانی متعالی ولایی است. توحید، بع معنای یکی دانستن است، و در اصطلاح، یگانه دانستن و یکتا شمردن خدای متعال است. برابر آن، شرک به خدا قرار دارد. توحید به نظری و عملی تقسیم می‌شود. «توحید نظری»، باور به یگانگی خدا در ذات، صفات و افعال، و «توحید عملی» حاکمیت‌ بخشیدن باورهای توحیدی در عمل است. یعنی انسان باورهای توحیدی خویش را در حکومت، سیاست، تربیت، روابط بین الملل، و در آموزش... تحقق بخشد. مراد از مقبولیت، «پذیریش عمومی» است، یعنی مردم، برای عینیت بخشی و کارآمدى حکومت اسلامى، نقشى اساسى دارند. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی است. نتایج تحقیق به شرح ذیل است: بعد از اعتقاد به اینکه عالم تحت حاکمیت الهی است، و «جامعه ولایی»، ظهور و تجلی حکومت خداست و مشروعیتش را از خدا می گیرد، نوبت به مقبولیت جامعه ولایی می­رسد. دلیل مقبولیت جامعه ولایی، عقلی و فطری است، و سعادت انسان فردی و اجتماعی، در گرو پذیرش جامعه­ی توحیدی است که مصالح فردی و اجتماعی آنها تامین و او را به هدف یا اهداف مطلوبی که برای آن آفریده شده است می­رساند.

…….

……………