شبکه هوشمند انرژی

شبکه‌های هوشمند با رشد فناوری و اینترنت اشیا یک مساله کانونی در شهر هوشمند و دولت الکترونیک هستند. از همین رو مدیریت شبکه هوشمند یکی از زمینه‌های مورد تاکید نزد مدیران دولتی و مدیران شهری است. یکی از مباحث اصلی در این حوزه مدیریت انرژی است. بکارگیری و خرید انرژی از تولیدکنندگان خرد باید به سوی انرژی‌های تجدیدپذیر و منابع قابل ذخیره حرکت کند. برای نمونه می‌توان به انرژی ذخیره شده در خودروهای الکتریکی در ساعات اوج مصرف اشاره کرد. اینترنت انرژی نیز یکی از محورهای اصلی در این حوزه است که می‌تواند با همزمانی میان مصرف و ارائه، موجب صرفه‌جوئی شود. در نهایت چنین رویکردی اهداف پایداری و توسعه پایدار را تسهیل می‌سازد. اولین تعریف رسمی از شبکه هوشمند توسط قانون استقلال انرژی و امنیت در ژانویه سال 2007 (eisa-2007) ارائه شد. و در دسامبر 2007 توسط جورج دبلیو بوش رئیس جمهور آمریکا به عنوان قانون امضا شد. این لایحه میتواند تعریفی برای smart grid در نظر گرفته شود که به شرح زیر است: “این سیاست ایالات متحده آمریکا است که از نوسازی سیستم انتقال و توزیع برق ملل حمایت کند. تا زیرساختهای برق مطمئن و ایمنی را داشته باشد و بتواند رشد تقاضای آینده را برآورده سازد.[1]