هوش مصنوعی و چالش های روبه روی انسان

هوش مصنوعی یکی از حوزه های علوم کامپیوتر است که از اواسط قرن بیستم و با شروع عصر کامپیوتر آغاز شده و مورد توجه علاقمندان و شرکت های فعال در این زمینه قرار گرفته است. دانش هوش مصنوعی به سرعت در حال پیشرفت است و هدف آن ساخت ماشین هایی است که قادر به انجام کارهایی خواهند بود که نیازمند هوش انسانی هستند، و برای این کار از کارکرد مغز انسان استفاده می کنند. ساخت برنامه شطرنج باز (alphazero) که توانست رقبای خود را شکست دهد و تاکنون هیچ انسانی نتواند بر آن پیروز شود نمونه ای از این کارکرد است . شاید هوش مصنوعی به آن صورتی که تصور می کنیم فراگیر نشده باشد ولی امروزه هر کاربری که از اینترنت استفاده می کند می تواند ردپای هوش مصنوعی را احساس کند. هوش مصنوعی برای پلتفرم های شبکه ای که وظیفه خدمات رسانی به افراد بی شماری را برعهده دارند، اهمیت بیشتری پیدا کرده است و باعث شده خدمات رسانی آن ها مفیدتر و مطلوب تر شود. اما در کنار فواید زیاد هوش مصنوعی چالش هایی وجود خواهد داشت انسانی که فقط او قادر بود برخی کارها را با هوش خود انجام دهد حال هوش مصنوعی قادر خواهد بود مساوی با انسان یا حتی بهتر از او عمل کند و اعتماد به نفس او را به چالش بکشد. پس هوش مصنوعی نحوه تعامل ما با انسان، و استباط ما از خودمان و نقشی که در این زمینه داریم را تغییر می دهد. از طرفی هوش مصنوعی دارای محدودیت هایی است مثلا برای نتایج خود توضیحی ارائه نخواهد داد و دارای قدرت تفکر و تامل نیست و ممکن است دچار اشتباه شود و دو پدیده ای که انسان به راحتی می تواند از هم تمییز دهد، او آن ها را یکی بداند. هوش مصنوعی در ایران و کشور های دیگر دارای چالش هایی خواهد بود از جمله نبود نیرو های متخصص در این زمینه، نبود محتوای الکتونیکی جهت یادگیری چالش مربوط به داده ها و اطلاعات و ... . پژوهش بنیادی حاضر به روش کتابخانه ای و با استفاده از متون و اسناد موجود در این زمینه انجام شده و تلاشی برای آشنایی با هوش مصنوعی در حال گسترش، چالش های رو به روی انسان در استفاده از هوش مصنوعی می باشد.