تحلیل تاریخچه زمانی قابهای فولادی مجهز به میراگر ویسکوز و جداساز لاستیکی

استفاده از سیستم های کنترل سازه یکی از راه های مناسب برای مقابله با نیروی زلزله است. سیستم های کنترل غیرفعال با دارا بودن مزایای عمده ای از قبیل عدم نیاز آن ها به منبع نیروی خارجی، سهولت نصب و نگهداری و همچنین ساده بودن ساز و کار آن ها نسبت به سایر روش های کنترلی، بیشتر مورد توجه محققان قرار گرفته است در روش جداسازی لرزه ای، سازه بر روی تکیه گاه هایی که قابلیت تغییرشکل جانبی زیادی دارند قرار می گیرد. نصب جداگر باعث افزایش زمان تناوب و میرایی سازه می گردد و بدین ترتیب بجای تقویت ظرفیت باربری سازه نیاز لرزه ای کاهش می یابد.به عبارت ساده تر بجای آنکه نیروی زلزله وارد سازه شده و تمهیداتی برای مقابله با آن در نظر گرفته شود از ورود نیروی زلزله به سازه جلوگیری شده و نیروی زلزله در تراز جداساز میرا می شود.راه دیگر جهت کاهش نیاز لرزه ای سازه بکارگیری میراگر ویسکوز است. سیستم های میراگر ویسکوز مایع ، تجهیزاتی هیدرولیکی هستند که جهت استهلاک انرژی جنبشی ناشی از ارتعاشات لرزه ای یا مقابله با ضربات بین سازه ها، به کار می روند. در این تحقیق به منظور کاهش پارامترهای لرزه ای سازه های فولادی، قاب های 6 و 12 و 18 طبقه فولادی مجهز به المان های میراگر ویسکوز و جداساز لرزه ای با میرایی بالا تحت رکوردهای حوزه دور از گسل تحت تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیر خطی قرار گرفته و نتایج مورد بررسی قرار گرفته و نتایجی نظیر برش پایه، دریفت طبقات، شتاب بام و شتاب طبقات برای ساختمان مجهز به جداساز و میراگر ویسکوز مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج تاثیر محسوس اعمال المان های کنترلی را در عملکرد لرزه ای قابها بیان می کند که از آن جمله می توان به کاهش 20 تا 30 درصدی برش پایه قاب اشاره کرد.