بررسی اثر افزودنی های نانو بر خواص دوام بتن پلیمری

سرانه تولید سیمان در ایران حدود 1 میلیون تن می‌باشد و سرانه مصرف ایران در سال نزدیک به 800 کیلوگرم می‌باشد (سرانه مصرف دنیا به طور متوسط حدود 500 کیلوگرم در سال می‌باشد) که ابران رتبه چهارم را در دنیا دارد. حدود 30 درصد از تولید سیمان به ساخت ملات اختصاص پیدا می‌کند (حدود 70 میلیون متر مکعب یا 150 میلیون تن) بنابراین راهکاری بایست اندیشید جهت ضرر کمتر به محیط زیست. در سازه های بتنی علاوه بر تامین مقاومت‌های مکانیکی حدقل، سهولت در اجرا، کیفیت کارایی، دوام و روانی آن نیز مورد نظر می‌باشد. بدین جهت استفاده ازسیمان پلیمری در بتن در خیلی از موارد خاص از اهمیت ویژه ای برخوردار است در این تحقیق، به بررسی سیمان پلیمری و افزودنی‌های بتن بر مقاوم سازی بتن جهت تامین پایداری و دوام مخلوط در بتن پرداخته شد. نتایج حاکی از آن است بدلیل افزایش روز افزون قیمت مواد شیمیایی و پلیمری از این سیمان پلیمری میتوان فقط در سازه‌های خاص استفاده کرد. افزودنی های مختلف نظیر نانو موجب بهبود ویژگی های مختلف مکانیکی و دوام بتن پلیمری می شود.استفاده از میکروسیلیس سبب توزیع بهتر مواد نانو در ماتریس بتن پلیمری می شود.افزودن 2%نانوسیلیس، سبب افزایش حدود 9 درصدی مقاومت فشاری آن نسبت به نمونه شاهد پلیمری می‌شود؛ به عبارتی دیگر درصد بهینه نانومواد در آزمون مقاومت فشاری 2% نانوسیلیس بود.استفاده از نسبت بهینه 4% وزنی-حجمی نانوسیلیس، حدود 9 درصد به مقاومت خمشی بتن پیلیمری، نسبت به نمونه شاهد افزوده است.نمونه نانوسیلیس با نسبت 2% وزنی-حجمی ، در مقایسه با نمونه شاهد، افزایش تقریباً 7 درصدی مقاومت کششی از خود به نمایش گذاشته که این نسبت، به عنوان نسبت بهینه این نانو مواد در آزمون مقاومت کششی قلمداد می‌شود.