بررسی تغییر و تحولات معماری دوره های قاجار،پهلوی اول و پهلوی دوم

اصول طراحی معماری خانه در ایران از اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی اول بر اثر تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی تغییرکرد. در دوره پهلوی اول، حاکمیت متمایل به تغییر در شیوه های زندگی و به خصوص معماری خانه به شکل غربی بود، که این امر زمینه های فعالیت رابرای معماران مدرنیست در توسعه و ترویج ایجاد خانه به شیوه ی مدرن فراهم نمود. در دوران پهلوی با ظهور معماران ایرانی تحصیل کرده دانشگاه های مختلف بالاخص دانشگاه های ایران جنبشی در جهت جستجو و یافتن راه حلی برای خروج از بحران بی هویتی و غرب زدگی در عرصه معماری سبب شد سبکی نوین از معماری مدرن ایرانی بوجود آید معماران ایرانی امروزه سعی میکنند طراحی و ایده هاشون مطابق با فرهنگ،اقلیم و طبع و روحیه ایرانی باشد . با نگاهی گذرا و سطحی به خانه های ساخته شده یا در حال ساخت در داخل کشور می توان علت مهم شدن این مسئله را دریافت. تمرکز بر روی معماری مسکونی به عنوان کالبد اصلی شهر در هر زمان، ما را به این سمت رهنمون می سازد که در کنار شناخت شرایط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و.... در دوره های مختلف ایران ، با فهم نکات مثبت و منفی این نوع معماری و استفاده از تجارب معماری مدرن در ایران در پی بهبود شرایط سکونت فعلی باشیم. .آنچه در این مقاله تلاش شده مسیر حرکتی معماری ساختمان های مسکونی از دوره ی قاجار تا پهلوی دوم مورد بررسی قرار گیرد ،که این تحولات باعث تحول در فرم پلان ها در این دوره ها نیز بوده.روش پژوهش در نگارش این مقاله به صورت تحلیلی و توصیفی و روش گرد آوری داده ها به صورت اسنادی و کتابخانه ای بوده است.