ارزیابی سیاست های مسکن قبل از انقلاب اسلامی ایران

سیاست های مسکن، قبل از هر چیز نگرش ها، آرمان هاو باورهای سیاسی دولت هاست؛ و همنین طور منعکس کننده خواست واقعی در جهت کیفی طبقات کم درامد است. از این رو، ارائه و اجرای بسیاری از پیشنهادهای سیاست های مسکن در طی دهه های گذشته ناتوانی نظام برنامه ریزی مسکن در تامین مسکن را نشان می دهد که این امر ناشی از فقدان نظام جامع مدیریت مسکن در عرصه های نظری، تجربی و اجرایی می باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی سیاست های مسکن قبل از انقلاب پرداخته می شود. روش این پژوهش از نوع تاریخی و تحلیلی است که با استفاده از منابع اسنادی آن داده-هایای کتابخانه - جمع آوری شده.است. طبق نتایج یافته ها، مهم ترین نقاط قوت برنامه های عمرانی قبل از انقلاب ساخت خانه های ارزان قیمت برای زاغه نشینان، تامین مسکن برای اقشار کم درآمد است و وارداتی بودن بسیاری از مصالح، متنوع ساخته شدن مساکن، رفع نشدن مشکل مسکن طبقه متوسط از نقاط ضعف این برنامه ها می باشد.