بررسی تحقق عدالت فضایی با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره در شهر تبریز

به هم خوردن توزیع خدمات و نارسایی در سیستم خدماتی، که بدون استثنا در تمامی شهرهای ایران ظاهر شده است به معنی افزایش تقاضا برای خدمات در برابر ظرفیت و امکانات موجود است. بنابراین مهمترین رسالت برنامه ریزان و مدیران شهری در این زمینه تلاش برای دستیابی به آرمان فرصت های برابر در دسترسی گروه های مختلف جامعه شهری به خدمات شهری می باشد. هدف پژوهش بررسی تحقق عدالت فضایی در محلات منطقه یک شهر تبریز می باشد که از مدل های آنتروپی شانون و تاپسیس جهت وزن دهی و رتبه بندی مناطق استفاده شده است. نتایج نشان داد که محله ی کوی شهید بهشتی به لحاظ تحقق عدالت فضایی وضعیت بهتری نسبت به سایر محلات داشته و محله ی ایده لو در رتبه ی آخر قرار گرفته است که نشان از وضعیت نامناسب آن داد.