واکاوی مفهوم تعامل اجتماعی در فضای شهری

انسانها در سراسیمگی شهرهای امروز، به دنبال عرصه هایی با هویت های ویژه هستند تا علاوه بر تامین آسایش و تعامل با همنوعان، در بستر پویایی اجتماعی به کمال متعالی خود نائل شوند. رابطه اجتماعی در فضا و زمان اتفاق می افتد. مجاورت می تواند علت شروع رابطه اجتماعی باشد، اما شرط کافی آن نیست و میزانی از تجانس برای حفظ این روابط لازم است. ساختار فیزیکی و تقسیمات عملکردی فضا ممکن است گشاینده یا محدوده کننده فرصت ها برای ارتباط باشد. طراحی در مقیاس های متفاوت شامل برنامه ریزی شهری، طراحی سایت و... می تواند بر گردآمدن افراد در فضای خارجی تاثیر بگذارد. در این پژوهش جهت شناختن عوامل موثر در تعاملات اجتماعی استفاده شده است. مرحله اول با رویکرد کیفی و به شیوه تحلیلی_ توصیفی، مروری بر ادبیات پژوهش شده است و در مرحله دوم با استفاده مطالعات میدانی و نمونه مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای به گردآوری اطلاعات در رابطه با تاثیر فضای شهری بر تعاملات اجتماعی پرداخته شده است. براساس مطالعات انجام شده، مولفه های موثر در ایجاد و تقویت تعاملات اجتماعی در فضاهای شهری را می توان متاثر از مولفه های فردی، ادراکی، عملکردی و کالبدی دانست. افزایش تعامل فرد با محیط و سایر شهروندان، افراد را به شهروندی فعال تبدیل می کند. توجه به عوامل ذکر شده می تواند به عنوان راه حلی متفاوت و سازوکار موثردر جهت تقویت زندگی اجتماعی شهروندان و روابط آن ها با هم مورد توجه قرار گیرد.