بررسی تاثیر مولفه های طراحی فضاهای آموزشی بر میزان 'توجه' و 'حافظه' کاربران فضا رویکرد معماری حسی – عصبی

مطالعات نشان میدهد قرار گرفتن در معرض یک محرک بهینه رفتار، شناخت و ژنومیک را بهبود می بخشد. با این حال، پایه شواهد برای تاثیر نوروفیزیولوژیکی غنی سازی محیط انسانی به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است. این بررسی سیستماتیک شاخص‌هایی را در مورد تاثیر محیط‌های ساخته شده و داخلی بر فرآیندهای شناختی حافظه و توجه در انسان جمع‌آوری می‌کند. این کار دو هدف اصلی را دنبال می‌کند: (1) تعریف دانش فعلی و روش‌های مفید و شناسایی اینکه آیا مطالعات منتشر شده قبلی نشان‌دهنده سازگاری هستند یا خیر و (2) گزارش با رویکردها و راهبردهایی که می‌توانند در ارزیابی فرآیندهای شناختی تحت تاثیر قرار گیرند. واکنش محیط زیست نتایج این بررسی سیستماتیک نشان می دهد که (1) فرم و هندسه، (2) توزیع فضا و زمینه، (3) رنگ و بافت، (4) ارتفاع، عرض، و محوطه، (5) انتقال و گردش، و (6) نور، صدا و دما بر حافظه تاثیر دارند و می توان آنها را به طور عینی ارزیابی کرد. با وجود تمام پیشرفت‌ها در این زمینه، محدودیت‌های روش‌شناختی و فقدان پروتکل‌های استاندارد معتبر متقابل یافت می‌شوند. بنابراین، تحقیقات آتی برای ارائه بینشی عمیق در مورد اینکه چگونه شناخت انسان می تواند توسط محیطی که در معرض آن قرار می گیرد افزایش یابد، ضروری است.