بررسی نفوذپذیری در حالت تغییرات دمایی در نمونه های دارای پوشش آب بندکننده‌ی بتن

عمر خدمت دهی طولانی مترادف با دوام در نظر گرفته می شود. طبق تعریف کمیته 201 انستیتوی بتن آمریکا، دوام بتن سیمان پرتلند به میزان مقاومت آن در برابر عوامل هوازدگی، حمله شیمیایی، سایش یا فرآیندی که موجب آسیب دیدگی شود گفته می شود. بنابراین بتن بادوام، بتنی است که شکل اولیه، کیفیت و قابلیت خدمت دهی خود در شرایط محیطی اش حفظ کند. عوامل موثر بر ایجاد دوام مناسب بتن عبارتند از: پایین بودن نسبت آب به سیمان، سالم بودن مصالح تشکیل دهنده بتن، متراکم و خوب ساخته شدن بتن، عمل آوری صحیح بتن، کنترل درصد حباب هوا و ارزیابی دوام بتن. در بین عوامل فوق، نفوذ ناپذیری بتن در برابرآب، اکسیژن، دی اکسید کربن و سایر موارد مضر از مشخصه های اصلی موثر بر پایایی و دوام بتن است. در کنار روش های متداول برای جلوگیری از نفوذپذیری و خوردگی بتن و آب بند نمودن آن همچون استفاده از سیمان های پوزولان طبیعی و مصنوعی، میکروسیلیس، حفاظت کاتدی و... استفاده از پوشش بتنی محافظ، یکی از روش های مقرون به صرفه و موثر است. در این پژوهش به بررسی و تاثیر دو پوشش (یکی رزین و دیگری آکریلیک) در کاهش نفوذ می پردازیم. در این راستا، در این پروژه به بررسی تاثیر پوشش های اپوکسی رزین و آکریلیک rc1 بر نفوذپذیری بتن با استفاده از دستگاه جدید الاختراع محفظه استوانه ای پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که استقرار نمونه در شرایط تغییرات دمایی باعث افزایش نفوذپذیری در مقاومت 25 مگاپاسکال به مقدار 38 میلی لیتر و در مقاومت 35 مگاپاسکال به مقدار 5/23 میلی لیتر شده است.