حاشیه‌نشینی و تاثیرات آن بر امنیت اجتماعی شهروندان ، مطالعه موردی (ناحیه سیزدهم شهرداری شهر کابل )

جهان به‌سرعت در حال گسترش زندگی شهری است، شهرنشینی و تمایل افراد به سکونت در محیط‌های شهری از پدیده‌های مهمی است که در قرون اخیر در زندگی اجتماعی و اقتصادی درکشورهای مختلف جهان رخ‌داده است و رشد بی‌رویه شهرنشینی و مهاجرت‌های بدون برنامه‌ریزی در شهرها موجب بروز بحران‌های بسیاری ازجمله ناامنی برای ساکنین این مناطق شده است، کلان‌شهر کابل درنتیجه رشد گسترده کالبدی و جمعیتی خود به دلیل مهاجرت‌های انبوه، درگیر مسائل خاصی شده‌اند که از آن میان رشد حاشیه‌نشینی و به‌تبع آن اختلال امنیت در محلات شهری به‌عنوان یکی از مسائل مهم بروز و ظهور کرده است، بر این اساس هدف اساسی این پژوهش بررسی رابطه بین حاشیه‌نشینی و امنیت اجتماعی در ناحیه سیزدهم شهر کابل بوده و به‌تبع آن تاثیرگذاری شاخص‌های حاشیه‌نشینی بر امنیت اجتماعی شهروندان در این ناحیه موردبررسی قرارگرفته است، روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات بر اساس روش میدانی( توزیع پرسشنامه‌ها، مصاحبه و مشاهدات عینی ) می‌باشد، حجم نمونه بر اساس حجم نمونه‌گیری کوکران که برابر با 380 نفر از ساکنان محلات ناحیه سیزدهم درنظرگرفته شده است، داده‌های پرسشنامه با استفاده از نرم‌افزار spss و تحلیل عاملی بدو روش آمار توصیفی و استنباطی تجزیه‌وتحلیل شده‌اند و سپس با استفاده از مدل سوات به ارائه راهبردهای مناسب با موضوع پرداخته‌شده است، بنابراین با بررسی‌های صورت گرفته و نتایج به‌دست‌آمده به این نتیجه دست‌یافتیم که میان حاشیه‌نشینی و امنیت اجتماعی شهروندان ناحیه سیزدهم شهر کابل رابطه مثبت و وجود دارد و همچنان میان شاخص‌های حاشیه‌نشینی اعم از وضعیت محیط‌زیست، وضعیت معیشتی، امکانات و خدمات شهری، وضعیت اجتماعی-فرهنگی و امنیت اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بدین معنا که برای بهبود امنیت اجتماعی در این ناحیه این متغیرها موردتوجه دولت و نهاد شهرداری قرار بگیرد.

marginalization and its effects on the social security of citizens, a case study (13th district of kabul municipality

the world is rapidly expanding urban life, urbanization and the desire of people to live in urban environments is one of the important phenomena that has occurred in recent centuries in the social and economic life of different countries of the world, and the excessive growth of urbanization and unplanned migrations in cities have caused many crises. among the insecurity for the residents of these areas, as a result of the large physical and population growth of kabul metropolis, due to mass migrations, they have become involved in certain issues, among which the growth of marginalization and consequent disruption of security in urban areas has emerged as one of the important issues. based on this, the main goal of this research is to examine the relationship between marginalization and social security in the 13th district of kabul city, and accordingly, the influence of marginalization indicators on the social security of citizens in this area has been investigated, the research method in this research is descriptive-analytical and the data collection is based on the field method (distribution of questionnaires, interviews and objective observations), the sample size is based on the sampling size of kochran, which is equal to 380 residents of the 13th district, the data of the questionnaire using spss software and factor analysis according to the method descriptive and inferential statistics have been analyzed and then using the swat model, suitable strategies have been presented, so with the investigations and the results obtained, we have come to the conclusion that there is a positive relationship between marginalization and social security of the citizens of the 13th district of kabul city. and still, there is a positive and significant relationship between the indicators of marginalization, including environmental conditions, living conditions, urban facilities and services, socio-cultural conditions and social security, which means that to improve social security in this area, these