|
|
|
|
امکان‌سنجی برنامه‌ریزی شهری ارتباطی در ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
خسروی علی ,جهانبانی مهرگان ,عابدی بیزکی ولی
|
|
منبع
|
يازدهمين كنفرانس ملي مهندسي عمران، معماري و توسعه شهري پايدار ايران - 1402 - دوره : 11 - یازدهمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعه شهری پایدار ایران - کد همایش: 02230-34886 - صفحه:0 -0
|
|
چکیده
|
در پی نمایان‌شدن کاستی‌های رهیافت‌های سنتی در نظام برنامه‌ریزی شهری، نظریه و کنش‌های برنامه‌ریزی نیز دچار تحول شده و تلاش‌هایی جهت ارتقا فرآیند و فرآورده‌ی برنامه‌ریزی شهری صورت پذیرفت. با شروع و شکل‌گیری این تغییرات، بستر حرکت نظریه‌های برنامه‌ریزی از پوزیتیویسم/اثبات‌گرایی به نرماتیو/هنجاری فراهم گشت. در پی این حرکت، نظریه‌های جدید برنامه‌ریزی تبیین شد که نظریه‌ی برنامه‌ریزی ارتباطی نیز از آن جمله است. برنامه‌ریزی ارتباطی بر آن است تا با فاصله گرفتن از رویکردهای خردگرایانه و فردباورانه‌ی دهه‌های پیشین، روزنه‌ای باشد به‌سوی رویکردهای اجتماع‌محور که از فرآیندهای پایین به بالا با تاکید بر مقیاس محلی در برنامه‌ریزی استفاده می‌کند. در این پژوهش تلاش شده تا ضمن بررسی این نظریه، امکان‌سنجی بهره‌گیری از آن در نظام برنامه‌ریزی شهری ایران مورد ارزیابی قرار گیرد. درنهایت نیز به‌منظور تلاش جهت اجرایی نمودن این ایده، پیشنهادهایی در این راستا بیان می‌گردند که در آن، نقش سه بازیگر/کنشگر در نظام برنامه‌ریزی شامل برنامه‌ریز، نهادهای رسمی و نهادهای غیررسمی مورد بحث قرار گرفته است.
|
|
کلیدواژه
|
برنامه‌ریزی ارتباطی، نظریه‌ی برنامه‌ریزی، برنامه‌ریزی شهری، نظام برنامه‌ریزی ایران
|
|
آدرس
|
, iran, , iran, , iran
|
|
پست الکترونیکی
|
valiabedi6332@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
feasibility of communicative urban planning in iran
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|