نقش آموزش ترکیبی در انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش ترکیبی در انگیزش پیشرفت تحصیلی و یادگیری مفاهیم علوم و فارسی دانش آموزان پایه پنجم شهر کرج در سال تحصیلی 1401-1402 انجام شده است. طرح پژوهش از نوع کمی به شیوه نیمه آزمایشی دو گروهی (گروه آزمایش و گروه کنترل) به کمک پیش آزمون و پس آزمون بوده است. تغییرات در میزان انگیزش پیشرفت دانش آموزان، در گروه آزمایش و گروه کنترل توسط پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس با ضریب آلفای کرونباخ 89/0 سنجش شد. تغییرات در میزان پیشرفت یادگیری دانش آموزان در دو درس علوم و فارسی به کمک سوالات طراحی شده توسط تیم پژوهش بر اساس مفاهیم کتاب فارسی و علوم تجربی بررسی شد. آزمودنی ها به روش نمونه گیری در دسترس از دانش آموزان پایه پنجم انتخاب شدند. در مجموع عملکرد دانش آموزان شش کلاس (سه کلاس تحت آموزش سنتی و سه کلاس تحت آموزش ترکیبی) در ناحیه یک کرج به تعداد 196 دانش آموز در پایه پنجم به لحاظ پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت مورد سنجش قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان دادند تفاوت معنی داری بین عملکرد دانش آموزان گروه آزمایش و گروه کنترل در زمینه انگیزش پیشرفت تحصیلی و پیشرفت دانش آموزان در یادگیری مفاهیم علوم و فارسی وجود دارد. بنابراین، روش آموزش ترکیبی در مقایسه با روش آموزش سنتی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی در یادگیری مفاهیم علوم و فارسی تاثیر مثبت دارد.