پیش بینی شادکامی با ابعاد کمال گرایی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه دو تبریز

هدف پژوهش حاضر پیش بینی شادکامی با ابعاد کمال گرایی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه 2 تبریز بود. روش پژوهش براساس هدف، کاربردی و بر حسب گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه 2 تبریز در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که تعداد آن ها براساس گزارش اداره آموزش و پرورش 5300 نفر است. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شده و تعداد 357 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها، پرسشنامه کمال گرایی هویت و فلت (mps) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (ohi) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار spss24 انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین کمال گرایی و مولفه های آن (کمال گرایی خودمدار، دیگر مدار و جامعه مدار) با شادکامی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه 2 تبریز رابطه منفی و معناداری وجود دارد. از سویی کمال گرایی قادر است شادکامی را در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه 2 تبریز پیش بینی کند.