نقش دانشگاه‌ها در اکوسیستم‌های نوآوری منطقه‌ای

تحقیقات فرآیند نوآوری در حال تغییر است. علاوه بر رویکرد سرزمینی سابق (بررسی کشورها یا مناطق)، توصیف همکاری نوآوری در مناطق محلی روز به روز پذیرفته می شود. به جای توانایی نوآوری شرکت‌های بزرگ سنتی، تحقیقاتی برای بررسی نقش شرکت‌های کوچک و متوسط، سازمان‌های غیردولتی، دولت‌های محلی و موسسات آموزشی (به‌ویژه دانشگاه‌ها) آغاز شده است که توسعه یک سیستم نوآوری جدید را پیش‌بینی می‌کند. با ورود عمیق به تعداد کمی از اکوسیستم‌های نوآوری منطقه‌ای، مکانیسم‌هایی را که دانشگاه‌ها و شرکای آن‌ها برای ترویج نوآوری استفاده می‌کنند، آشکار می شود. مشاهده می شود که چگونه دانشگاه ها در بازآفرینی مناطق خود پس از بحران مالی، فراتر از انتقال فناوری ها و به سمت ایجاد مشترک دانش و توسعه استراتژیک نقش اساسی داشته اند. این مقاله نشان می دهد که دانشگاه ها نه تنها بر اساس مدل مارپیچ سه گانه تعیین کننده هستند، بلکه نقش برجسته ای در ایجاد اکوسیستم های نوآوری جدید، به ویژه در یک منطقه جغرافیایی کاملاً تعریف شده دارند.