پایداری سازی ارتباطات میان ارکان اکوسیستم فناوری و نوآوری از طریق هوش مصنوعی

تعامل موثر دانشگاه و صنعت به دلیل نقش موثری که در توسعه‌ی اقتصادی دارد موردتوجه می‌باشد. این تعامل در شرایط فعلی اقتصاد کشور، می‌تواند یکی از راه‌های خروج از اقتصاد متکی بر نفت، تقویت اقتصاد دانش‌بنیان و مقاومتی و همچنین ارتقاء بهره وری باشد. شواهد تاریخی نشان می‌دهد که صنعت در ایران قدمت شش‌هزارساله و ورود آن به سبک نوین به کشور قدمت پنجاه‌ساله دارد. از طرف دیگر بیشتر از هفتادسال از ورود دانشگاه به ایران به سبک جدید آن نمی‌گذرد، اما بررسی روند هر دو نشان از رفتار مستقل دانشگاه از صنعت در سنوات گذشته دارد. بنابراین در این مقاله ابتدا به ارائه مدل ارتباطی بین صنعت و دانشگاه با تاکید بر نقش اتاق‌های بازرگانی و در ادامه توسعه مدل ارائه شده به ارتباط میان ارکان اکوسیستم فناوری و نوآوری پرداخته شده است. از آنجایی که اتاق‌های بازرگانی می‌توانند نقش تسهیلگری را برای کاهش ریسک این تعامل و تقویت آن داشته باشند و همچنین پیرو مدل پیشنهادی تعامل صنعت و دانشگاه که بر پایه مدل باب هادسون می‌باشد، اتاق کرمان به‌عنوان پارلمان بخش خصوصی استان اقدام به راه اندازی سامانه ای هوشمند برپایه هوش مصنوعی سیستم پیشنهادگر جهت ایجاد ارتباط میان ارکان اکوسیستم فناوری و نوآوری کرده است. هدف اصلی از ایجاد این سامانه، ایجاد ارتباطات دو یا چندجانبه میان ارکان اکوسیستم فناوری و نوآوری می‌باشد. با توجه به اینکه این سامانه، یک محصول دانش‌بنیان به‌منظور تقویت اکوسیستم فناوری و دانش‌بنیان می‌باشد، سایر نهادهای دارای نقش در اکوسیستم کشور نیز می‌توانند از امکانات و قابلیت‌های این سامانه بهره‌های لازم را برده تا بتوانند نقش تسهیل گری در تعامل میان ارکان آن را ایفا نمایند.