معرفی نقش آفرینان اصلی مدل مارپیچ چهارگانه در توسعه زیست بوم نوآوری منطقه ای و بررسی اثرمتقابل متغیرها بر یکدیگر

یک زیست بوم نوآوری شامل عوامل و روابط اقتصادی و همچنین بخش های غیراقتصادی مانند علم و فناوری، نهادها، تعاملات جامعه شناختی و فرهنگ است. مولفه های غیراقتصادی می تواند تولید ایده ها، معرفی نوآوری و انتشار آن ها را تسهیل و تسریع نماید. یک زیست بوم نوآوری توسعه یافته عملکرد شرکت کنندگان را فراتر از محدوده شرکت ها تسهیل می کند، بنابراین تبدیل دانش به نوآوری را امکان پذیر می نماید. در این مقاله، مدل های مارپیچ سه گانه و چهارگانه مطرح شد. مدل سه گانه مارپیچ نوآوری سه بازیگر اصلی را در سیستم نوآوری به رسمیت می شناسد: دانش، حاکمیت و صنعت. همچنین ما بر معرفی مارپیچ چهارگانه به عنوان مدلی کامل تر برای نوآوری مشارکتی تمرکز می‌کنیم، زیرا چارچوبی را ارائه می‌کند که بر بازیگران نهادینه‌شده تمرکز کرده و نقش مشارکت جامعه مدنی می‌پردازد؛ به گونه‌ای که به ما امکان می‌دهد بازیگران اضافی را از طریق سازمان‌ها شناسایی کنیم. مطابق با این مدل، دولت‌ها یا حاکمیت مشارکت عمومی بیشتر در فرآیندهای نوآوری را باید در اولویت قرار دهند. در یک سیستم نوآوری، جامعه مدنی دارای ظرفیت تولید ایده، دانش و فناوری است. همچنین هدف بعدی بررسی تعامل مطلوب بین نقش آفرینان مدل چهارگانه است.