گذری بر توسعه پایدار نوآوری در ایران و نقش دولت در اجرای آن

تحولات گسترده علمی و فناوری در جمهوری اسلامی ایران با محوریت نوآوری و توجه به نقش زیست‌بوم توسعه نوآوری به جریان افتاده است و تلاش می‌شود نگرشی یکپارچه و پایدار به نقش زیست‌بوم توسعه نوآوری در کشور در جاری و ساری باشد. نقش نهادها و بازیگران مختلف علمی، پژوهشی، فناوری، اقتصادی، قانونی، سیاسی و اجتماعی در زیست‌بوم نوآوری مشخص و دیده‌شده است. زیست بوم نوآوری، در شکل ظاهری خود، اجزای ساختاری متفاوت، متکثر و متنوعی مانند مراکز رشد، پارک‌های علمی و فناوری، شتابدهنده‌ها، صندوق‌های سرمایه‌گذاری و خطرپذیر و غیره را شامل می‌شود. همان‌گونه که داوران، ناظران و آگاهان اقتصادی و علمی اعلام نمودند، ایران در سال 2011 بیشترین رشد علمی دنیا را تجربه کرد و در غرب آسیا جایگاه برتر (رتبه ‌اول) و در دنیا هم موقعیت مناسبی (رتبه پانزدهم) را در اختیار گرفت. در این مقاله سعی شده است با روش تحلیل محتوا، به بررسی ابعاد توسعه پایدار و توسعه پایدار نوآوری، باید‌ها و نباید‌ها بپردازیم و نقش دولت را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین بازیگران و تاثیرگذاران بر عرصه علم و فناوری در جهت ارتقای سطح علمی و فناوری جمهوری اسلامی ایران، به بحث گذاشته شود.