نوآوری و توسعه فناوری برای امنیت انرژی (مدل مفهومی: مدیریت ناترازی گاز طبیعی)

افزایش جمعیت و توسعه اقتصادی کشورها باعث بالارفتن فزاینده تقاضای انرژی شده است و این امر امنیت انرژی را با چالش مواجه می‌سازد. ایران نیز برای اجرای برنامه‌های توسعه‌ای خود، نیازمند توجه فوری و ویژه به بهره‌وری انرژی، استفاده از منابع مختلف انرژی و گذار امن انرژی برای دستیابی به امنیت انرژی می‌باشد، و در این مسیر با توجه به عدم اطمینان در تحولات بلندمدت و دینامیک عرضه و تقاضای انرژی، نگاه علمی به روندهای فناوری و نوآوری از اهمیت خاصی برخوردار است. بررسی سیاست‌های بهینه‌سازی مصرف انرژی در ایران، نشان می‌دهد که اجرای این سیاست‌ها به تنهایی در افق 1420 جوابگوی رفع ناترازی تولید و مصرف انرژی نخواهد بود. لذا در این مقاله با تمرکز بر ناترازی گاز طبیعی (به دلیل سهم بالای گاز طبیعی در تامین انرژی حال و آتی کشور)، به نقش فناوری‌ها و نوآوری‌های اخیر و نوظهور در حوزه گاز طبیعی و گذار امن انرژی پرداخته می‌شود. بدین منظور ضمن تشریح دوازده دسته از فناوری و نوآوری‌های کلیدی، روش‌های پرکاربرد مدل‌سازی سیستم عرضه و تقاضای انرژی نیز مرور خواهد گردید تا بتوان اثربخشی راهکارهای فناورانه و نوآرانه بر کاهش ناترازی انرژی را بررسی نمود. در انتها مدلی مفهومی برای استفاده از نوآوری و فناوری در امنیت انرژی با رویکرد مدیریت ناترازی گاز طبیعی ارائه خواهد شد.