بازنگری در فرایندهای توسعه فناوری؛ شبکه سازی در «پارک های علم و فناوری» و «مراکز رشد»

استفاده از راهکارهای کارآمد بعنوان ابزار حکمرانی در زیست بوم فناوری و نوآوری، نه تنها امور جاری را تسهیل و روان می سازد؛ بلکه ارتقاء ضریب بهره وری و تحقق اهداف را تضمین می کند. این در حالی است که شناسایی دقیق چالش ها، بازنگری سیاست ها و برنامه ها در جهت ظرفیت سازی، تسهیل گری و بهبود ساختارها و ارائه راهکارهای جدید در زمینه توسعه فناوری و نوآوری، مسیری دشوار (به جهت تداخلات حکمرانی) و در عین حال پیچیده (به جهت تداخلات و همپوشانی ها کارکردی) است. «مهارت‌محوری» کسب و کارهای امروزی باعث شده تا انسان ها برای موفقیت در کارهای شان، شبکه‌ای از افراد توانا را در کنار خود شکل دهند. همین موضوع اهمیت «شبکه سازی» در کسب و کارها را به خوبی نمایش می‌دهد.هدف این مقاله، بررسی نقش «شبکه سازی» در ایجاد هم‌افزایی و توسعه تعاملات و همکاری‌ها بین عناصر زیست‌بوم فناوری و نوآوری به عنوان حامیان کسب و کارهای دانش بنیان و فناور از طریق شبکه‌سازی و تسهیل‌گری ارتباطات بعنوان راهکاری موثر بر تقویت و توسعه زیست بوم فناوری و نوآوری کشور است. همچنین نقش دو فاکتور «حکمرانی» (ستاد) و «بازیگران میدان» (صف) اکوسیستم فناوری و نوآوری را مورد بررسی قرار داده و راهکاری برای تسهیل، بهبود ساختار و ظرفیت سازی در جهت دستیابی به توسعه پایدار با رویکرد «تحول گرایانه و مسئله محور» زمینه سازی برای حرکت کشور در حوزه فناوری و نوآوری، پیشنهاد شده است.