مقایسه ی ظرفیت ذخیره سازی هیدروژن در نانوکامپوزیت کبالت/ نانولوله کربنی در دو جریان مختلف

امروزه هیدروژن به علت بازدهی بالا انرژی و نقش اساسی آن درکاهش آلودگی هوا، به عنوان گزینه ی مناسبی جهت کاربرد در پیل های سوختی شناخته شده است. اصلی ترین چالش استفاده از هیدروژن، توسعه و گسترش یک روش ارزان، کارآمد و ایمن در ذخیره سازی آن می باشد. نانولوله های کربنی به علت دارا بودن چگالی کم، تخلخل زیاد و مساحت بالا بیشترین توجه را برای ذخیره سازی به خود جلب کرده اند. در این پروژه الکترود مس-کبالت/ نانولوله ی کربنی چنددیواره ساخته شد، سپس مطالعه ی ساختاری الکترود انجام شد و در نهایت با استفاده از روش الکتروشیمیایی، ظرفیت ذخیره سازی و میزان چرخه پذیری آن، جهت بهبود عملکرد ذخیره سازی مورد بررسی قرار گرفت. با مقایسه و تحلیل نمودارهای جذب و واجذب الکترودهای ساخته شده با اعمال جریان یک و دو میلی آمپری این نتیجه حاصل شد که الکترود نانوآلیاژی ساخته شده در آخرین چرخه ، میزان ظرفیت ذخیره سازی جذب و واجذب بالا تری را در جریان یک میلی آمپری از خود نشان می دهد. از تحلیل و تفسیر نمودارهای جذب و واجذب، مشخص شد که الکترود ساخته شده در جریان یک میلی آمپری الکترود ایده آل برای کاربردهای ذخیره ی انرژی است.