ارائه روشی برای تامین منابع نرم افزارهای چند مستاجری در محیط رایانش ابری

رایانش ابری به معنی توسعه و به‌کارگیری فناوری کامپیوتر بر مبنای اینترنت است. یکی از مزایای رایانش ابری چند مستاجری میباشد از آنجا که چند مستاجری یک معماری نرم افزاری در حوزه مدل تجاری نرم افزار به عنوان سرویس است قیمت و کیفیت سرویس از موارد مهم در این حوزه میباشند. به طور کلی تامین منابع در ابر، به فرایند استقرار و مدیریت برنامه های کاربردی در یک زیر ساخت ابری اطلاق می‌شود. در این جا است که عنوانی به نام تامین و تخصیص منابع معنا پیدا می‌کند. تامین منابع باید بر حسب نیاز انجام شود، هدف از این کار کم کردن مصرف انرژی به عنوان یک عامل هزینه ساز و بالا بردن بهره وری منابع است. نکته کلیدی که در تامین و تخصیص منابع باید در نظر گرفته شود این است که عملیات تصمیم گیری باید به صورت خودکار انجام پذیرد در حالی که یک مدیر در سطوح بالاتر باید قادر به کنترل و تنظیم کردن سیستم باشد. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی مسئله تامین منابع و برخی الگوریتم های ارائه شده در این رابطه بپردازیم و رویکرد هایی را برای تامین و تخصیص منابع سیستم بکار بگیریم در این ساختار کاربر درخواست های خود را ارسال می کند. درخواست کاربر به صورت مدل trm1 یعنی ساختار قابل تطبیق با فراهم کننده مستاجر در می آید. ارائه دهنده خدمات مستاجر نیز با توجه به لیست مستاجرین و امکانات، مدل tpm2را تولید می کند. با توجه به وضعیت این دو مدل، یعنی مدل درخواست کاربر و مدل فراهم کننده، بهترین مستاجر ها برای اختصاص به درخواست توسط الگوریتم ژنتیک نامغلوب انتخاب و ترکیب می گردد. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که روش پیشنهادی ما باعث استفاده بهینه از منابع میشود و در عین حال سرعت پاسخگویی 4.5 درصد و دسترس پذیری 3 درصد نسبت به روشهای دیگر برتری دارد. علاوه بر این هزینه انتخاب و تامین منابع در حد 2.5 درصد کاهش می یابد.