انتخاب بهینه مکان منابع تولید پراکنده مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر در شبکه توزیع بازآرایی شده استاندارد

امروزه با توجه به توسعه سیستمهای توزیع و افزایش تقاضای برق، استفاده از منابع تولید پراکنده و بازآرایی شبکه به موازات هم در شبکه قدرت افزایش یافته است. از دیدگاه برنامه ریزی، اتوماسیون، مدیریت و بهره برداری، بازآرایی شبکه توزیع برق و اتصال منابع تولید پراکنده مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر به شبکه نقشی مهم در بهینه سازی سیستم قدرت ایفا می کند و هماهنگی این دو رویکرد می تواند تاثیر بسزایی در بهبود کارآیی شبکه داشته باشد. مقایسه نتایج این واقعیت را بیان می کند که بکارگیری تولیدات پراکنده همراه با بازآرایی ساختار شبکه توزیع، در مقایسه با بهینه سازی غیرهم زمان، می تواند تاثیر به مراتب بیشتری داشته باشد. از طرف دیگر با توجه به ماهیت متغیر و تصادفی انرژی های اولیه نیروگاه های بادی و خورشیدی توان الکتریکی تحویلی توسط این منابع بصورت تصادفی است. که به منظور بررسی دقیق تر و دستیابی به نتایج واقعی تر عدم قطعیت های توان تولیدی آرایه های فتوولتائیک و توربین های بادی باید در مساله لحاظ شود. در این مقاله از ادغام روش شبیه سازی مونت کارلو و الگوریتم بهینه یابی بر پایه آموزش و یادگیری به منظور حل مساله جایابی منابع تولید پراکنده هم زمان با بازآرایی شبکه با در نظر گرفتن عدم قطعیت منابع تولید توان بادی و خورشیدی استفاده و بر روی شبکه تست 33 شینه ieee پیاده سازی شده و نتایج حاصل از این روش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.