تحلیل گفتار دراماتیک در سریال‌های تاریخی-مذهبی داوود میرباقری

هدف: هدف از این پژوهش بررسی سبک گفتارنویسی در سریال‌های تاریخی-مذهبی داوود میرباقری است و به دنبال پاسخ این پرسش است که گفتارها، اعم از دیالوگ‌ها و مونولوگ‌ها در این آثار چه ویژگی‌ها و چه نقاط قوت و ضعفی دارند.روش‌شناسی پژوهش‌: پژوهش حاضر با روش توصیفی‌تحلیلی و با مطالعۀ چهار سریال امام علی، مسافر ری، معصومیت ازدست‌رفته و مختارنامه به مثابه متن تصویری، گفتارها را از حیث «کهن‌گرایی و توهم تاریخی بودن»، «اصل صحت و تناسب» و «مناسب‌سازی برای مخاطبان» مورد بررسی قرار می‌دهد و در این راه از گردآوری اطلاعات به شیوۀ کتابخانه‌ای نیز بهره می‌برد.یافته‌ها: از حیث توهم تاریخی بودن ویژگی‌هایی همچون: «استفاده از واژگان، اسلوب‌ها و دستور زبان تاریخی»، «حذف نشانۀ مفعولی»، «جملات آهنگین و آرایه‌های لفظی» و نیز «صناعات بیانی» در آثار منتخب داوود میرباقری دیده می‌شود. همچنین از جهت اصل صحت و تناسب، سه ویژگی «اصطلاحات و ساختارهای جعلی»، «به‌کارگیری اشتباه کلمات» و «استفاده از واژه‌های بیگانه» در این آثار مشهود است. مناسب‌سازی گفتارها برای مخاطبان تلویزیون نیز از دو طریق «استفاده از ضرب‌المثل‌های ایرانی و اشعار فارسی» و نیز «بیان محاوره و ادبیات عامیانه» مورد توجه قرار گرفته است.بحث و نتیجه‌گیری: نویسنده کوشیده است با استفادۀ توامان از زبان محاوره و اصطلاحات عامیه و نیز اسلوب‌ها و واژگان کهن، در گفتارنویسی سریال‌ها میان زبان تاریخی‌نما و عامیانه تعادل برقرار کند.

speech analysis in historical-religious tv series by davoud mirbagheri

research objective: the purpose of this study is to examine the discourse styles in historical-religious tv series by davoud mirbagheri. specifically, it investigates the characteristics, strengths, and weaknesses of dialogues and monologues in these works. the research employs a descriptive-analytical method, focusing on four prominent series: “imam ali,” “masafir-e rey,” “lost innocence,” and “mokhtarnameh.” these series are analyzed in terms of historical illusion, adherence to accuracy, and audience adaptation. additionally, the study draws upon library-based information gathering.findings: regarding historical illusion, mirbagheri’s selected works exhibit features such as the use of historical vocabulary, stylistic elements, and language conventions. notably, they omit the accusative marker and employ eloquent sentences and verbal arrays. in terms of adherence to accuracy, the series demonstrate three characteristics: the use of fabricated terms and structures, occasional word misuse, and the incorporation of foreign words. furthermore, the adaptation of discourse for television audiences is achieved through two approaches: employing iranian proverbs and persian poetry, as well as using colloquial expressions and vernacular literature.discussion and conclusion: the author strives to strike a balance between historical and colloquial language by simultaneously utilizing idiomatic expressions, vernacular terms, and archaic styles. this approach enriches the discourse in mirbagheri’s tv series, catering to both historical authenticity and audience engagement.