کاربست نظریه کردارگرایی در بررسی چالش‌ها و راه‌حل‌های تقویت همگرایی منطقه ای در سازمان اوپک

پس از جنگ جهانی دوم بسیاری از اندیشمندان و سیاست‌مداران به واسطه هزینه‌های سنگین ناشی از جنگ در پی ارائه راهکاری با هدف پیشگیری از وقوع مجدد چنین حوادثی بودند که در اثر آن بسیاری از صاحب‌نظران گذار از وفاداری‌های ملی به سوی وفاداری‌های فراملی و تشکیل نهادهای فراملی کارآمد را به عنوان راه حل پیشنهاد دادند. بر همین اساس اهتمام دولت‌ها در جهت تقویت همکاری‌های فراملی در قالب سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی گسترش یافت. موفقیت روند همگرایی در بین کشورهای اروپایی سایر کشورهای جهان ازجمله کشورهای صادرکننده نفت را برای گسترش همکاری‌های متقابل به تکاپو انداخت. با این وجود سازمان اوپک با طی بیش از شش دهه فعالیت در دستیابی به اهداف خود با چالش‌های متعددی مواجه بوده و در مراحل اولیه همگرایی متوقف شده است. این پژوهش با استفاده از روش کیفی و کاربست نظریه کردارگرایی سعی دارد به این پرسش اساسی بپردازد که مهم‌ترین موانع در مسیر همگرایی در سازمان اوپک کدامند و در جهت رفع موانع مذکور چه راه‌حل‌هایی متصور می‌باشد؟ یافته‌های پژوهش موید این واقعیت است که چالش‌هایی مثل ناهمگونی در ساختار سیاسی، حقوقی و ایدئولوژیک کشورهای عضو، ناهمگونی در ذخایر نفتی و جمعیتی اعضا، اقدامات خودسرانه و خارج از قواعد اوپک و... ازجمله علل عدم موفقیت اوپک می‌باشد و با فرض وجود تمایل به تقویت همگرایی بین اعضای سازمان اوپک مواردی مثل ایجاد تغییرات ساختاری در اساسنامه سازمان اوپک، رفع فضای تشنج و اختلافات سیاسی و ایدئولوژیک اعضا، ایجاد مراکز دانشگاهی با محوریت گسترش صنعت نفت بین اعضای اوپک، افزایش همکاری‌های اقتصادی و حرکت به سمت تاسیس بانک اوپک با واحد ارزی مستقل از دلار، افزایش همکاری اعضای سازمان در موارد مهمی مثل بیمه، حمل و نقل و امنیت خطوط انتقال نفت با تاسیس سازمان‌هایی مثل سازمان بیمه اوپک، شرکت‌ فراملی نفتکش و... برای رفع موانع موجود پیشنهاد می‌گردد.

application of practice theory in examining the challenges and solutions of strengthening regional integration in the opec organization

after the second world war, many thinkers and politicians, due to the heavy costs caused by the war, sought to provide a solution with the aim of preventing the recurrence of such incidents, as a result of which many experts shifted from national loyalties to transnational loyalties and formed efficient transnational institutions. suggested as a solution. however, the opec organization has faced many challenges in achieving its goals during more than six decades of activity and has stopped in the early stages of convergence.using the qualitative method and the application of the theory of action, this research tries to address the basic question of what are the most important obstacles in the path of convergence in the opec organization and what solutions are envisioned in order to remove the said obstacles? the findings of the research confirm the fact that challenges such as heterogeneity in the political, legal and ideological structure of the member countries, heterogeneity in the oil reserves and population of the members, arbitrary actions outside the rules of opec and so on.among the causes of opec’s failure, assuming the desire to strengthen convergence among opec members, there are things such as creating structural changes in the opec organization’s statutes, removing tension and political and ideological differences among members, and establishing academic centers focusing on the expansion of the oil industry among members. opec, increasing economic cooperation and moving towards the establishment of an opec bank with a currency unit independent of the dollar, increasing the cooperation of the members of the organization in important matters such as insurance, transportation and security of oil transmission lines by establishing organizations such as the opec insurance organization, the transnational oil tanker company and. it is recommended to remove the existing obstacles