راهکارهای بهبود تاثیرگذاری دروس عملی- مهارتی بر شایستگی‌های کارآفرینانه (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری)

یکی از اصلی‌ترین اهداف دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی کشور، تربیت دانش‌آموختگان کارآفرین و خلاق است. آموزش‌ها و دروس عملی می‌توانند فرصت مناسبی برای ترکیب دانش نظری با دانش تجربی، مهارت‌افزایی و مجهز ساختن دانش‌آموختگان به شایستگی‌های کارآفرینانه باشند. لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارهای بهبود تاثیرگذاری دروس عملی- مهارتی در ایجاد و ارتقای شایستگی‌های کارآفرینانۀ دانشجویان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به انجام رسید. رویکرد کلی پژوهش، کیفی و از نظر هدف نیز کاربردی است. به‌منظور انجام پژوهش، تیمی 40 نفری از اساتید دانشگاه و دانشجویان به‌صورت هدفمند و با تکنیک گلوله برفی انتخاب شدند و پس از انجام مصاحبه‌های نیمه‌ساختارمند، داده‌های به‌دست آمده با تحلیل محتوای کیفی تحلیل شدند. اعتبارسنجی یافته‌های به‌دست آمده از طریق بازبینی توسط مشارکت‌کنندگان و تکنیک سه‌سویه‌سازی بررسی شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در مجموع سه گروه مهم از راهکارها (قبل از اجرای دروس، حین اجرای دروس و پس از اجرای دروس عملی- مهارتی) موجب بهبود تاثیرگذاری این دروس در ایجاد و ارتقای شایستگی‌های کارآفرینانۀ دانشجویان شده است. در مجموع، عناصر مختلف سیستم آموزشی قبل از برگزاری دروس عملی- مهارتی، حین برگزاری و پس از آن در مرحلۀ نظارت و ارزشیابی می‌توانند زمینه‌های تقویت شایستگی‌های کارآفرینانۀ دانشجویان را فراهم کنند، به شرط آن‌که این عناصر در راستای کارآفرینی، برنامه‌ریزی و سازماندهی شوند.

strategies for improving the effectiveness of practical-skill courses in entrepreneurial competences (case study: students of sari agricultural sciences and natural resources university)

one of the main goals of universities and higher education institutions in iran is to train entrepreneurial and creative graduates. practical courses can be a good opportunity to combine theoretical knowledge with experimental knowledge, improve skills, and equip graduates with entrepreneurial competence. therefore, the present research was carried out to identify strategies for improving the effectiveness of practical-skill courses in creating and improving students’ entrepreneurial competence at sari agricultural sciences and natural resources university. the general approach of the research is qualitative and practical in terms of purpose. in order to carry out the research, a team of 40 university professors and students was selected purposefully using the snowball technique, and after conducting semi-structured interviews, the data were interpreted by qualitative content analysis. the findings were validated by the peer-review and triangulation techniques. the results showed that three important groups of strategies (before, during, and after the implementation of the practical-skill courses) improved the effectiveness of these courses in creating and improving the students’ entrepreneurial competence. in general, the various elements of the educational system before, during, and after holding these courses in the monitoring and evaluation phase can contribute to strengthening students’ entrepreneurial competence, provided that these elements are planned and organized in line with entrepreneurship.