نقدی بر انتقادهای کی ‌یرکگور از هگل

کی‌ یرکگور را یکی از منتقدان جدی هگل دانسته‌اند. اما بعضی مفسران معتقدند نقد کی ‌یرکگور، بیش از اینکه متوجه خود هگل باشد، متوجه هگلیان دانمارک است. حتی هنگامی ‌که نقد وی بر خود هگل است نیز تا مد زیادی نتوانسته نظام هگلی را به‌درستی نقد کند و خود را از بستر اندیشه هگل جدا کند و همچنان در فضای هگلی به نقد هگل می‌پردازد. در این مقاله ضمن تبیین این تفسیر، برخی از نقدهای کی‌یرکگور، مانند نقد او بر جایگاه فرد، عقل نظری و ضرورت تاریخی در فلسفه هگل را بررسی می‌کنیم تا مشخص گردد، صحت و سقم این تفسیرتا کجاست. همچنین نگاهی خواهیم داشت به بیان کی‌یرکگور درباره ساحت پاردوکسیکال ایمان و مقایسه آن با تضاد هگلی، و به این نکته خواهیم پرداخت که در بیان این مفهوم، کی‌یرکگور تا چه اندازه تحت تاثیر هگل قرار دارد. هدف مقاله بررسی نقدهای کی‌یرکگور است، در عین حال، هرجا که لازم بوده به اندیشه ‌های هگل نیز اشاره شده است.

a critique of kierkegaard’s criticisms of hegel

many believe that one of hegel’s serious critics is kierkegaard. in this article, we first try to show that some commentators believe that kierkegaard’s criticism is more related to danish hegelians than to hegel himself. second, when he meant to criticize hegel himself, to what extent was he able to criticize the hegelian system correctly, thirdly, was this anti-hegelian thinker able to separate himself from the context of hegel’s thought, or is he still criticizing hegel in the hegelian atmosphere? of course, in this article, only some of kierkegaard’s criticisms have been examined and criticized; like his critique on the position of the individual, theoretical reason, and historical necessity in hegel’s philosophy. we will also take a look at kierkegaard’s statement about the paradoxical field of faith and compare it with the hegelian contradiction, and we will look at how much kierkegaard is influenced by hegel in expressing this concept. the purpose of the article is to examine kierkegaard’s criticisms, however, hegel’s ideas are also mentioned wherever necessary.