تبیین نوع نگرش مخاطب نسبت به محتوای رسانه دینی (صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران)؛ مطالعه موردی: شهر اصفهان

هدف از نگارش این مقاله تبیین نظری و تجربی مدل تحلیلی است که در آن نگرش مخاطب نسبت به محتوای رسانه دینی (صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران) در نقش متغیر درونی و ابعاد دین‌داری مخاطب، دانش دینی مخاطب، نوع دین‌داری در نقش متغیر بیرونی تعریف شده‌اند. تعریف هر یک از متغیرهای تدوین‌شده در مدل پژوهش دارای مبنای نظری است. روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی و برای گردآوری داده‌ها‌ از پرسش‌نامۀ دست‌ساخته استفاده شده است که طبق آزمون دارای اعتبار و قابلیت اعتماد است. جامعۀ آماری پژوهش، مردم شهر اصفهان و تعداد نمونۀ 300 نفر بوده و روش نمونه‌گیری نیز تصادفی بوده است. در این پژوهش تاثیر ابعاد دین‌داری مخاطب، نوع دین‌داری‌اش و میزان دانش دینی او بر نوع نگرش مخاطب نسبت به محتوای رسانۀ دینی در قالب فرضیات متعدد سنجیده شده است. مدل تحلیلی این پژوهش با نرم‌افزار ‌ای موس طراحی شده است. شاخص‌ها‌ی برازش مدل نشان می‌دهند که شاخص کای اسکوئر بیانگر ارزش عددی برابر با 3.28. است و این عدد بر اساس آنچه شوماخر و لومکس (2009) مقدار قابل قبول آن را در فاصلة 1 تا 5 پیشنهاد می‌کنند، مقدار خوبی است. علاوه بر این شاخص، شاخص‌ها‌یی دیگر نیز برای مدل مزبور محاسبه شده که یکی از این شاخص‌ها‌، ریشة میانگین مربعات خطای برآورد rmsea با مقدار 0.078 یعنی کمتر از 08/0 به دست آمده است.