تبیین حقیقت تمدن بر اساس مبانی فلسفه و عرفان اسلامی

تبیین تمایز ابعاد وجودی تمدن از سایر شکل‌های اجتماع انسانی، بر اساس مبانی فلسفه و عرفان اسلامی، کاری است که در این مقاله به‌نحو تخصصی به آن پرداخته شده است و نتیجه حاصل از این پژوهش، تبیین تمدن به‌عنوان یک وجود واحد اجتماعی است که وحدت آن امری اعتباری نخواهد بود و وجودا دارای تعینی فرااعتباری و حقیقتاً اصیل است؛ زیرا ما‌بین عقبه فرهنگی آن اجتماع و انواع تعاملات اجتماعی آن یک پیوند ضروری و جدایی‌ناپذیر برقرار گشته، به‌گونه‌ای که تعاملات اجتماعی یک تمدن، ظهور ابعاد عمیق فرهنگی آن اجتماع است و در نتیجه، در چنین حالتی بر خلاف سایر اجتماعات بشری، تعاملات بر پایه اعتبار صرف نخواهند بود. به‌منظور اثبات چنین نتیجه‌ای در ابتدا برهانی در تبیین نوعی خاص از اصالت وجود اجتماع ارایه شده که در آن از دو قاعده فلسفه صدرایی یعنی اتحاد عاقل و معقول و کلیت سِعی استفاده شده است. به‌علاوه در تکمیل این برهان و پاسخ به شبهه‌ای پیرامون آن، به‌تفصیل به تبیین جایگاه اعتباریات اجتماعی با مبنایی عرفانی و نوین پرداخته شده که در آن، از حقیقت انسان بر اساس نگاه عرفان اسلامی استفاده شده است.در پایان نیز بر اساس تبیین حقیقت تمدن، برهانی هستی‌شناسانه در اثبات این حقیقت بلند که به‌ضرورت برترین تمدن، تمدن اسلامی و با محوریت ولایت خواهد بود، ارایه گردیده است.