نظریه مسیولیت اجتماعی؛ حلقه مفقوده استعاره سازمان به‌‌‌‌‌‌‌‌مثابه رسانه

برای شناخت پدیده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، یکی از بهترین راهکارها استعاره‌‌‌‌‌‌‌‌سازی است که در آن فرایند، برای تبیین هر پدیده‌‌‌‌‌‌‌‌ای لازم است وجه شباهت آن را با پدیده دیگری که شناخته‌‌‌‌‌‌‌‌شده‌‌‌‌‌‌‌‌تر است، بررسی کرد. دانشمندان علم مدیریت برای شناسایی سازمان استعاره‌‌‌‌‌‌‌‌های زیادی را مطرح کرده‌‌‌‌‌‌‌‌اند؛ از جمله اینکه سازمان را به‌‌‌‌‌‌‌‌مثابه ماشین، موجود زنده، فرهنگ، بوم نقاشی و... تلقی کرده‌‌‌‌‌‌‌‌اند. در این مقاله، نویسنده سازمان را به‌‌‌‌‌‌‌‌مثابه رسانه دانسته است. اما مهم‌‌‌‌‌‌‌‌ترین وجه این تمثیل را در مسیولیتی می‌‌‌‌‌‌‌‌داند که برای رسانه و سازمان در قبال اجتماع متصور است. البته باید توجه داشت که آسیب جدی نگاه استعاری همانا آن است که بگوییم «این است و جز این نیست»؛ زیرا در شناخت یک پدیده هم دید جزیی‌‌‌‌‌‌‌‌نگر شایستگی دارد و هم دید کلی‌‌‌‌‌‌‌‌نگر بایستگی. لذا همیشه مجموعه‌‌‌‌‌‌‌‌ای از استعاره‌‌‌‌‌‌‌‌ها، ما را در شناخت یک پدیده از جمله سازمان تکافو خواهد کرد. این مقاله در پی آن است تا در نگاهی استعاری، سازمان را به‌‌‌‌‌‌‌‌مثابه رسانه تلقی کند. اما آن واسطی که این استعاره را سامان می‌‌‌‌‌‌‌‌دهد، همانا نظریه مسیولیت اجتماعی است.