الگوی همکاری بین بخشی (مورد مطالعه: همکاری مسجد با مدرسه و خانواده)

ضرورت و هدف اصلی: لازمه تحقق اهداف تربیتی اسلام، همگرایی ارکان تربیتی جامعه اسلامی است. تعامل مدرسه (به عنوان اصلی‌ترین نهاد تربیت رسمی در کشور)، خانواده (به عنوان طبیعی‌ترین و پایدارترین نهاد) و مسجد (به عنوان اصیل‌ترین نهاد تربیتی در جامعه اسلامی) موجب هم افزایی و تسهیل تحقق اهداف تربیتی اسلام می گردد. از سوی دیگر این سه رکن تربیتی(مسجد، مدرسه و خانواده) از مولفه‌های اساسی ارتباط سنتی می‌باشند و تحقق همکاری این ارکان،‌ تاثیری قابل توجه بر تقویت شبکه ارتباطات اجتماعی و تعمیق باورهای ملی و دینی خواهد داشت. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و در آن از راهبرد نظریه پردازی داده بنیاد استفاده شده است. داده‌های پژوهش از نتایج موردکاوی چهارده مسجد برتر در کشور در حوزه تعامل با خانواده‌ و مدرسه استخراج شده است. یافته‌ها: همکاری مسجد با مدرسه و خانواده پدیده‌ای محوری است که شرایط علّی آن را ظرفیت‌ها و ضعف‌های نهادهای تربیتی تشکیل می‌دهند و برای تحقق آن باید به زمینه‌های آن که بایسته‌های برنامه‌ای، ساختاری و سرمایه انسانی است، توجه شود. این پدیده دارای مراحل چهارگانه: «1زمینه‌سازی و اعتمادسازی، 2 جذب از مدرسه به مسجد، 3تداوم ارتباط و تربیت در مسجد، 4نقش‌آفرینی دانش آموزان در مسجد و مدرسه» است که مولفه‌هایی در قالب عوامل مداخله‌گر بر آن اثر‌گذار می‌باشند و نتایجی را به دنبال خواهند داشت. الگوی حاصل از روابط مقوله‌های تحقیق در مدلی پارادایمی نمایش داده شده است.

Intersectoral cooperation model (Study: MosqueSchoolFamily Cooperation)

Linguistic anthropology is one of the new approaches in anthropology that deals with the extraction of cultural components in different languages, which in their view language is considered as a cultural reserve. Confrontation with religious texts, in particular, the Holy Quran through the lens of this knowledge, will have very important achievements in drawing the anthropological areas of the Holy Quran. Specifically, the present paper focuses on two areas: The first is metaphor and its role in drawing the worldview that governs the view of language users and the second is the language of the Qur’an and gender. In this regard, according to the gender applications in the language of the Holy Quran and the classification of these applications, the anthropological approach of the Quran in the face of gender is explained. This brief study suggests that the study of the linguistic dimensions of the Holy Qur’an through anthropological approaches has opened new doors to the study of the Qur’an and hadith, and is able to solve many theological and interpretive problems.