خوانش مبناگرای سنتی از گفت‌وگوی بینادینی در ایران پساانقلاب یک مطالعه کیفی

گفت‌وگو با دیگری دینی از نتایج و رویدادهای مهمی است که در عرصه دینداری قابل تصور است. پس از انقلاب در ایران برخی سازمان‌ها و نهادهای دولتی و غیردولتی با این پیش‌فرض که پیشینه این سنخ از گفت‌وگوها در حوزه تمدن اسلامی وجود دارد، به این مسئله توجه کردند. بدون تردید، نمایندگان این نهادها در این سال ها با اتکا بر همین گفت‌وگوها در اثبات هویت اسلامی  شیعی با ادیان دیگر و به ویژه مسیحیت کاتولیک، کسب تجربه کرده‌اند. این پژوهش با رویکردی کیفی می‌کوشد با تحلیل مضمون گفتارهای ناظر به ذهنیت و تجربه این افراد به این پرسش پاسخ دهد که اساساً کنشگران با ابتناءی بر رویکرد درون‌دینی که مبناگرای سنتی اتخاذ می‌کند، چگونه به دیگری دینی نگریسته و چه تفسیری از گفت‌وگو با «آن دیگری» ارائه می‌کند. بدین‌منظور، داده‌های میدانی به روش نمونه‌گیری هدفمند و در مصاحبه نیمه‌ساختار‌یافته با 15 نفر از کنشگران این عرصه گردآوری شد. تحلیل مضامین گفتارها نشان داد که از نگاه مبناگرای سنتی، گفت‌وگو با دیگری دینی در مواجهه با دیگری دینی حقانیت را مقدم بر همسان‌نگری مذهبی کرده، جهان‌گری دینی را به عنوان یک اصل ثابت در گفت‌وگوها پذیرفته و تلاش می‌کند با مشروعیت‌بخشی سیاسی دینی به دیگری مسیر گفت‌وگوهای دینی را از پیش تعیین کند.

The traditional foundationalist reading of interreligious dialogue inpostrevolutionary Iran A qualitative study

Dialogue with Religious Another is one of the important results and events that can be imagined in the field of religion. After the revolution in Iran, some governmental and nongovernmental organizations and institutions took this issue on the assumption that there was a history of this type of dialogue in the field of Islamic civilization. Undoubtedly, the representatives of these institutions have gained experience over the years by relying on these conversations to prove IslamicShiite identity with other religions, and in particular Catholic Christianity. This qualitative study seeks to answer the question by analyzing the content of the discourses on the subjectivity and experience of these individuals that, essentially, based on the intrinsic approach adopted by the traditional foundationalist, how does one view the religion as another and what is the interpretation of the dialogue with the other? Provide. For this purpose, field data were collected through purposeful sampling in a semistructured interview with 15 actors in this field. The analysis of the themes of the discourse showed that, from a traditional foundationalist perspective, dialogue with another religion prioritized religious equality, embraced religious globalization as a fixed principle in dialogue, and attempted to negotiate another through politicalreligious legitimacy.