ارتباطات گروهی نخبگان نوجوان؛ مورد مطالعه سیاست‌های کانون دانش‌پژوهان نخبه

نخبگان جزو سرمایه‌های مهم هر جامعه‌ای محسوب می‌شوند که اگر به‌موقع و به‌درستی شناسایی، جذب، هدایت و به‌کارگیری نشوند آسیب‌هایی جدی به پیشرفت جامعه وارد می‌شود. از طرف دیگر نوجوانی دوره‌ای است که شخصیت افراد شکل می‌گیرد و مقدمه‌ای اساسی برای مراحل بعدی زندگی انسان‌ها به‌شمار می‌رود. بدین‌جهت این دوره برای قشر نخبه می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد و اگر درست و بهینه مورد استفاده قرار نگیرد، هم خود فرد، هم جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند خسارت‌های جبران‌ناپذیری را متحمل خواهند شد. نوجوان در این دوره برای ساختن هویت خود و پاسخگویی به سایر نیازهای مادی و معنوی‌اش عضو گروه‌های مختلف می‌شود. ارتباطات گروهی ذیل عنوان روان‌شناسی اجتماعی موضوعات مختلفی را با عنوان پویایی گروه بررسی می‌کند؛ از ماهیت و شاخصه‌های یک گروه گرفته تا نظریه‌های تشکیل آن، نوع ارتباط اعضا و کارکردهای آن. شناخت این ظرفیت‌ها درسیاست‌گذاری ارتباطات گروهی حوزۀ نخبگان می‌تواند نقش بسزایی در شناسایی، جذب و هدایت نخبگان یک جامعه از مقطع نوجوانی باشد. در این پژوهش سعی شده تا با استفاده از ظرفیت‌های موجودِ ارتباطات گروهی در حوزه نخبگان نوجوان، سیاست‌های مجموعه کانون دانش‌پژوهان نخبه که با تشکیل گروه‌هایی نخبگانی در مقطع نوجوانی در مناطق جنوبی تهران فعالیت می‌کند مورد مطالعه قرار گیرد و نهایتاً مدلی از ظرفیت‌های ارتباطات گروهی به منظور سیاست‌گذاری در حوزه نخبگان نوجوان ارائه گردد. برای این کار علاوه بر استفاده از روش‌های اسنادی، از مشاهده مشارکتی و مصاحبه عمیق برای شناخت ظرفیت‌های ارتباطات گروهی و مطالعه مجموعه مورد نظر بهره گرفته شده است.