تحلیل پدیدارشناسانه باورهای دینی دانش‌آموزان و ارائه راهکارهایی برای کاهش‌ چالش‌ها و آسیب‌های موجود

پی‌بردن به خلاهای اعتقادی، اخلاقی، عاطفی و معنوی توسط والدین و دست‌اندرکاران تربیت می‌تواند زمینه مساعدی برای شکل‌دهی، شکل‌گیری هویت دینی نوجوانان و کاهش‌ آسیب‌های رو به فزون در این حوزه و تقویت دین‌باوری در آینده باشد. پژوهش حاضر با هدف واکاوی عمیق در معنی و مفهوم باورهای دینی دانش‌آموزان پایه هشتم، بازنمایی درک و تجربه زیسته این‌ افراد از دین و عوامل موثر در شکل‌گیری آن و ارائه راهکارهای راهبردی برای کاهش‌های آسیب‌های موجود انجام شده است. بدین‌منظور و با توجه به ظرفیت شگرف رویکردهای کیفی و به‌ویژه روش پدیدارشناسی، از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته استفاده شد که در شانزدهمین مصاحبه با دانش‌آموزان پا‌یه هشتم که با روش نمونه‌گیری هدفمند انجام شد، به حالت اشباع رسید و داده‌‌های حاصل با راهبرد کُلایزی تحلیل شد. یافته‌ها حاکی از آن است که دانش‌آموزان مورد مطالعه، نسبت به باورهای دینی، نگاهی احساسی و به دور از درک اولویت‌های دینی داشته و بصیرت‌افزایی دینی از طریق مباحثه بر اصول بنیادینی نظیر، «وسیله بودن عبادت برای شکل‌گیری عبودیت» و «معیار قضاوت نبودن اشخاص در شناسایی حق یا باطل»، بیش از پیش ضرورت دارد.