نابرابری توزیع فضایی واحدهای فناور و شرکت‎های دانش‎ بنیان و ضریب تمرکز فناوری در استانهای ایران

کشور ایران جهت دستیابی به یک رشد و توسعه پایدار و فراگیر و رقابت در عرصه جهانی نیازمند یک تحول اقتصادی از سطح اقتصاد منبع محور به سمت اقتصاد دانش محور است. در این میان شرکت‌های دانش بنیان موتور توسعه و ایجاد چنین تحولی محسوب می‌ شوند. اما نکته بسیار مهم در این میان، عدم وجود برابری توزیع مناسب شرکت ‌های دانش ‌بنیان در مناطق مختلف کشور است. لذا این مطالعه به بررسی نابرابری توزیع فضایی واحدهای فناور شرکت ‌های دانش بنیان در استان های ایران پرداخته است. نتایج این مطالعه بیانگر آن است که بیشترین تعداد واحدهای فناور و تحقیق و توسعه مستقر در بخش چند مستاجره و اراضی مربوط به پارک علم و فناوری شیخ بهایی در استان اصفهان بوده است. همچنین بیشترین مجموع فروش واحدهای فناور  مربوط به پارک علم و فناوری پردیس استان تهران بوده است. در این مقاله تصویری از نابرابری در توزیع فضایی واحدهای فناور و شرکت های دانش بنیان و ضریب تمرکز فناوری در استان های کشور با استفاده از شاخص های مختلف؛ همچون ضریب جینی، شاخص تایل، اتکینسون، دالتون و هرفیندال استفاده شده است. یافته‌ های تحقیق موید نابرابری توزیع فضایی در کشور می‌باشد.

spatial distribution inequality of technology units and knowledge-based companies and technology concentration coefficient in iranian provinces

in order to achieve sustainable and inclusive growth and development and competition in the global arena, iran needs an economic transformation from a source-oriented economy to a knowledge-based economy. among these, knowledge-based companies are considered as developing and creating such a transformation. therefore, in iran, knowledge-based companies have recently become the focus of the country’s officials. but a very important point in this is the lack of equal distribution of knowledge-based companies in different regions of the country. in this paper, to investigate the inequality of spatial distribution of technology units and knowledge-based companies and technology concentration coefficient in iranian provinces, evaluation of the level of activity of knowledge-based companies in science and technology parks as an institutional reference for the development of this ecosystem is presented. for this purpose, inequality coefficient measurement indicators have been used. the results of this study confirm that among the 30 provinces studied, the highest number of technology and research and development units located in the multi-tenant and land sector is 226 and the highest number of knowledge-based companies (start-ups, manufacturing and industrial) is 88 and related to sheikh baha’i science and technology park has been in isfahan province. the highest total sales of technology units were related to the science and technology park of tehran campus. according to the study of inequality indicators such as gini coefficient, tile index, atkinson, dalton and herfindahl. the findings indicate a high regional inequality coefficient in the country.