بررسی تاثیرمولفه‌های سرمایه اجتماعی بر قابلیت نوآوری از طریق تبادل دانش ضمنی

شیوع ویروس کرونا به‌عنوان یک بیماری دنیاگیر و ناشناخته، عرصه را برای خلاقیت و نوآوری‌های مختلف فراهم کرده‌است. سرمایۀ اجتماعى، که منبعی با ارزش است، با ارتباطات میان مدیران و کارکنان سازمان، دانش ضمنی براى نوآورى در ارائۀ خدمات به ارمغان آورده‌است. هدف از مقالۀ حاضر بررسی تاثیر مولفه‌های سرمایۀ اجتماعی بر قابلیت نوآوری با شیوۀ تبادل دانش ضمنی است. تحقیق حاضر ازحیث هدف کاربردی و ازلحاظ شیوۀ اجرا توصیفی همبستگی است. جامعۀ آماری آن مدیران و کارکنان کلینیک‌های زیبایی و مراکز جراحی محدود شهر مشهد است که نمونه‌ای به حجم 125 نفر به‌شیوۀ تصادفی طبقه‌ای انتخاب شده‌اند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامۀ استاندارد با مولفه‌های سرمایۀ اجتماعی، تبادل دانش ضمنی و قابلیت نوآوری استفاده شده و جهت سنجش روایی محتوا و صوری از نظر خبرگان و ازلحاظ روایی محتوا و برای بررسی روایی سازه از روایی همگرا و واگرا استفاده شده‌است. جهت سنجش پایایی آلفای کرونباخ، پایایی معرف‌ها و مرکب و به‌منظور روش مدل‌یابی، معادلات ساختاری به‌کار رفته‌است. برپایۀ نتایج، سرمایۀ اجتماعی ساختاری، سرمایۀ اجتماعی شناختی و سرمایۀ اجتماعی ارتباطی اثر مثبت و معناداری بر تبادل دانش ضمنی دارد. تبادل دانش ضمنی اثر مثبت و معناداری بر قابلیت نوآوری دارد. همچنین، تاثیر سرمایۀ اجتماعی شناختی، سرمایۀ اجتماعی ساختاری و سرمایۀ اجتماعی ارتباطی ازطریق تبادل دانش ضمنی بر قابلیت نوآوری تایید نمی‌شود.

investigating the impact of social capital components on innovation capability through tacit knowledge sharing

the corona virus as a pandemic and unknown disease has provided the field for various innovations. social capital with communication between managers and employees has brought knowledge for innovation in providing services. the purpose of this article is to investigate the effect of social capital components on innovation capability through tacit knowledge sharing. the research is applied in terms of purpose and correlational in terms of descriptive implementation method. its statistical population is managers and employees of beauty clinics and limited surgery centers in mashhad city, and a sample of 125 people was selected by stratified random method. to measure the variables, a standard questionnaire with the components of social capital, tacit knowledge sharing, and innovation capability was used to measure content and form validity from the point of view of experts and content validity, and convergent validity was used to check construct validity. to measure the reliability of cronbach’s alpha, the reliability of the reagents and the composite, and for the modeling method, structural equations have been used. the results show that structural social capital has a positive and significant effect on tacit knowledge sharing, cognitive social capital has a positive and significant effect on tacit knowledge sharing, and communicative social capital has a significant effect on tacit knowledge sharing. the sharing of tacit knowledge has a positive and significant effect on innovation ability. also, the results showed that cognitive social capital, structural social capital and relational social capital were not confirmed through tacit knowledge sharing about innovation ability.