عوامل اعتقادی موثّر در تقویت معنای زندگی با تاکید بر آموزه های صحیفه سجادیه

از دیر‌باز بشر در زندگی آگاهانه خود به‌‌دنبال یافتن معنای حقیقی زندگی خود بوده است. درک معنای زندگی وابسته به این حقیقت است که آفریننده‌ی عالم  و قادر برای انسان هدفی ارزشمند ترسیم کرده است. در عصر کنونی فهم معنای زندگی آن هم بر محوریت صحیفه سجادیه که ملقب به زبور آل محمد است، اهمیت و ارزش زیادی دارد. برخی به‌خاطر نفهمیدن یا نرسیدن به معنای درست زندگی به پوچ‌گرایی یا سرگردان شدن مبتلا شده‌اند. معنا‌داری زندگی دو مولفه‌ی «هدفمندی» و «ارزشمندی» را در پی دارد. این نوشتار با گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‏ای و  پردازش آن‌ها به روش تحلیلی و توصیفی به بیان عوامل اعتقادی تقویت معنای زندگی مانند: نقش خداباوری، شناخت حقیقت معاد و ثواب و عقاب در معنابخشی زندگی بر اساس آموزه‏های صحیفه سجادیه که یکی از بهترین منابع دینی در هدایت انسان است به این نتیجه رسیده که انسان برای رسیدن به هدفی والا خلق شده و زندگی او پدیده‏ای پوچ و بی‌معنا نیست، بلکه پدیده‏ای کاملاً با‌ارزش و هدفمند است.