بررسی نقش توحید باوری در خانواده بر امیدآفرینی (با محوریت داستان حضرت موسی)

امیدآفرینی یکی از عناصر اساسی در تکامل و پیشرفت جوامع بشری است که با فراهم ساختن انگیزه لازم، مایه شوق انسان در رسیدن به آرزوها و درنهایت منجر به رشد می‌شود. ازآنجایی‌که خانواده مناسب‌ترین بستر تربیتی است با اثرگذاری در حیطه باورها، عادات و رفتار انسان، نقش بی‌بدیلی در نهادینه سازی عناصر تربیتی، هویت بخشی به افراد و ارتقای جامعه ایفا می‌کند؛ بنابراین هدف این پژوهش بررسی تاثیر توحید باوری در خانواده به‌عنوان یکی از اصول اساسی دین اسلام، بر عنصر امیدآفرینی که جزء لاینفک زندگیست، می‌باشد. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای انجام‌شده است. یافته‌ها حاکی از آن است که در قرآن سه نوع امید (مطلوب، نامطلوب و امید به اموری که امیدی به آن نیست) معرفی‌شده و ره‌آورد توحید باوری بر هر سه نوع آن اثربخش بوده و به میزانی که مراتب توحید باوری افزایش یابد، کیفیت امید به سمت حقیقی و مطلوب آن سوق می‌یابد و از امید نامطلوب و کاذب فاصله می‌گیرد. نوع سوم امید نیز محصول اوج توحید باوری و مراتب والای آن است. نتیجه پژوهش موید آن است که ره‌آورد توحید باوری در یک کلمه همان امیدآفرینی حقیقی، بر پایه واقعیات هستی است که از طریق خانواده نمو یافته و در ساحت جامعه منتشر می‌گردد.

examining the role of monotheistic belief in the family on hopefulness: a focus on the story of prophet moses

hopefulness is a fundamental element in the evolution and progress of human societies. it provides the necessary motivation and fuels human aspiration to achieve their goals, ultimately leading to growth. since the family is the most suitable educational environment, influencing human beliefs, habits, and behaviors, it plays an irreplaceable role in instilling educational elements, providing identity to individuals, and promoting society. therefore, the aim of this research is to examine the impact of monotheistic belief in the family, as one of the fundamental principles of islam, on the element of hopefulness, which is an integral part of life. this article is conducted using a descriptive-analytical method and information gathering from libraries. the findings indicate that three types of hope are introduced in the quran: desirable, undesirable, and hope for things that there is no hope for. the impact of monotheistic belief on all three types is effective, and to the extent that the levels of monotheistic belief increase, the quality of hope tends towards its true and desirable form, and moves away from undesirable and false hope. the third type of hope is also the product of the peak of monotheistic belief and its high levels. the research result confirms that the outcome of monotheistic belief, in one word, is true hopefulness, based on the realities of existence, which grows through the family and spreads into society.