حدود مسوولیت کیفری و مجازات «طفل» در فقه امامیه

بر مبنای شرع مقدس اسلام هیچ عمل مجرمانه‌ای بدون مجازات نمی‌ماند. در عین حال، حدود و نحوه اجرای مجازات در خصوص همه افراد یکسان نیست و همیشه این پرسش مطرح بوده است که آیا می‌توان برای طفل مجازاتی تعیین کرد یا خیر؟ پژوهش حاضر ضمن گردآوری نظریات فقها و علمای حقوق، به مفهوم‌شناسی دقیق واژه طفل پرداخته است. شرع مقدس اسلام، رسیدن به سن بلوغ را (که از شرایط عامه تکلیف است) به عنوان یکی از شرایط اجرای مجازات و داشتن مسوولیت کیفری دانسته است. لذا شخصی که به سن بلوغ نرسیده باشد قابل مجازات نیست. البته، با بررسی رویه قضایی و مقررات موجود به نظر می‌رسد که حد ادنی از مجازات با عنوان «اقدامات تادیبی و تربیتی» در خصوص طفل اجرا می‌شود. همچنین، طفل غیر ممیز در احکام تکلیفی مبرّا از مسوولیت کیفری است ولی در احکام وضعی ضامن تلقی می‌شود. ضمن این که مسوولیت طفل در امور کیفری نسبی است اما طفل ممیز از نظر شرع و قانون قابل مجازات است.

limitation of criminal responsibility and punishment of the child in imamiyah jurisprudence

the rules of the legal system of our country are based on shari’a law, according to which no criminal act is to be left unpunished, yet the limits and manner of the execution of punishment are not identical for all people, but there is always a question about whether it is possible to determine punishment for child? the present study, tries to answer the said question while focusing on the precise concept of the child in the language of the jurisprudents. based on the findings of this research, according to shari’a law, one of the conditions for the execution of punishment and having a criminal responsibility is to reach adulthood, which is one of the general conditions, so a person who has not reached puberty is not punishable. a non-discerning child is exempted from criminal liability, but is considered to be a guarantor in a court order. the child’s responsibility in criminal matters is relative, but a discerning child is punishable by law and by shari’a.