روش‌ شناسی اثبات قرارداد

یکی از موضوعات با اهمیت حقوق قراردادها شیوه و روش اثبات و احراز قرارداد است. راه حل سنتی، مفید فروکاستن قرارداد به دو عنصر مجزا و مستقلِ ایجاب و قبول و آنگاه تحلیل جداگانه هر جزء و سپس ارتباط آنها با یکدیگر به منظور پاسخ به این پرسش است که آیا قرادادی منعقد شده است یا خیر؟ به موازات نگرش یاد شده و در راستای تصحیح و تکمیل آن، رویکردِ دیگری ارائه و پیشنهاد شده است که به موجب آن تمام فرایند مذاکرات قراردادی به عنوان معیار احراز یا عدم احراز قرارداد مورد توجه قرار می‌گیرد و بر اساس آن و بدون جستجو به منظور یافتن ایجاب و قبول، حکمِ موضوع صادر می‌شود. دیدگاه اخیر که ره‌آورد مذاکرات پیچیده، زمان­بر و پر جزئیاتِ موردنیاز برای انعقاد پاره‌ای از قرارداد‌ها است بیشتر می‌تواند در چنین مواردی راه حل مسئله را بیان نماید. تبیین و توجیه رویکرد یاد شده با توجه به حقوق داخلی و امعان‌نظر در نظام‌های حقوقی دیگر و نیز کنوانسیون‌ها و اصول حقوقی بین‌المللی موضوع این مقاله است.

methodology of contract formation

the manner of contract formation is an important issue in the field of contract law. the traditional approach divides an agreement into two elements: offer and acceptance. after analyzing any of these elements and their relations, the question that whether contract is concluded will be replied. the parelle approach, which supplements the traditional one, considers that modern transactions often require long and elaborate negotiations and the doctrine of offer and acceptance cannot applied for proving existnce of contracts. under this approach it is not necessary to discover offer and acceptance. the latter, whch is the result of complicated, long-term and more detailed negotiiations for conclusion of some contracts, is suitable solution. the article deals with the explabnation and justification of the recent approach in term of national law and conventions and legal principles of international law.