واکاوی نقش عوامل ادراکی – شناختی بر الگوهای رفتاری کودکان با تاکید بر هوش هیجانی (مورد پژوهی: محله سجاد مشهد)

با توجه به توانایی‌های شناختی کودکان در فضای شهری که شامل دریافت، ادراک و رفتار است ترکیب هوش هیجانی و رفتار یادگیری مسیر در فضاهای شهری برای کودکان مبنای توجه به ارزش‌های مهم نظیر پردازش اطلاعات، تصمیم‌گیری و اجرای تصمیم است. این پژوهش به تاثیر نقش عوامل ادراکی – شناختی بر الگوهای رفتاری کودکان با تاکید بر هوش هیجانی محله سجاد می‌پردازد. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است و در این راستا به‌منظور گردآوری داده‌ها از مشاهدات میدانی، پرسشنامه، بازدید سایت استفاده می‌شود که روش نمونه‌گیری کوکران به‌صورت تصادفی و تکمیل پرسشنامه هوش هیجانی مایر و سالوی و پرسشنامه که به‌صورت 5 گزینه‌ای طراحی گردیده است. در این پژوهش از جامعه آماری 1310 نفری توسط 298 نفر از کودکانی که 10-14 ساله می‌باشند تکمیل گردیده است. پس از جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار spss به تحلیل پرداخته شد ، روش آزمون و بررسی فرضیات تحلیل با استفاده از آزمون کلموگروف- اسمیرنف، بررسی ضریب همبستگی میان دو متغیر، آزمون لون و تحلیل واریانس anova تحلیل گردیده است.میزان آلفای کرونباخ حاصل از پرسشنامه0.837 در یافته‌های حاصل از تحلیل کمی به نظر می‌رسد میان یادگیری مسیر کودکان و افزایش سن در هوش هیجانی ارتباط مستقیمی وجود دارد. گروه سنی 12-14 سال اعتمادبه‌نفس بالاتری در بروز رفتار یادگیری مسیر در محیط دارند. این گروه خودآگاهی بالاتری نسبت به گروه سنی 10-12 دارند. به میزانی که کودکان هوش هیجانی بالاتری داشته باشند سهولت بیشتری در رفتار مسیریابی در فضاهای شهری دارند.

analyzing the role of perceptual-cognitive factors on children's behavior patterns with emphasis on emotional intelligence case study: sajjad neighborhood of mashhad

considering the cognitive abilities of children in the urban space, which includes receiving, perception and behavior, the combination of emotional intelligence and the behavior of learning the path in urban spaces for children is the basis for paying attention to important values such as information processing, decision making and decision implementation. this research deals with the effect of the role of perceptual-cognitive factors on children's behavioral patterns with an emphasis on emotional intelligence in sajjad neighborhood. the research method in the present study is descriptive-analytical, and in this regard, in order to collect data, field observations, questionnaires, and site visits are used, which is cochran's random sampling method and the completion of mayer and salvi's emotional intelligence questionnaire, which is designed as a 5-option questionnaire. in this research, it was completed by 298 children who are 10-14 years old from the statistical population of 1310 people. after collecting the data, the collected questionnaires were analyzed using spss software, the method of testing and checking the hypotheses of the analysis was using the kolmogorov-smirnov test, checking the correlation coefficient between two variables, lune's test and anova analysis of variance. cronbach's alpha was analyzed. the result of the questionnaire is 0.837. in the findings of the quantitative analysis, it seems that there is a direct relationship between children's path learning and increasing age in emotional intelligence. the age group of 12-14 years has higher self-confidence in the occurrence of path learning behavior in the environment. this group has higher self-awareness than the age group of 10-12. to the extent that children have higher emotional intelligence, they have greater ease in way finding behavior in urban spaces.