اثربخشی آموزش زوج‌درمانی هیجان مدار بر رضایت‌مندی زوجیت و نشاط معنوی زنان مبتلابه سرطان پستان

هدف: پژوهش حاضر باهدف اثربخشی آموزش زوج‌درمانی هیجان مدار بر رضایت‌مندی زوجیت و نشاط معنوی زنان مبتلابه سرطان پستان انجام شد. روش‌شناسی: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین دارای همسران مبتلابه سرطان پستان بودند که به بیمارستان شهدای تجریش شهر تهران در سال 1401-1402 مراجعه کردند که 40 آزمودنی به‌عنوان حجم نمونه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه آزمایش در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای مداخله مبتنی بر آموزش زوج‌درمانی را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزار گرداوری داده شامل پرسشنامه های استاندارد رضایتمندی زوجیت همسران افروز (1389) و نشاط معنوی افروز (1395) بود که برای سنجش روایی از روایی محتوایی و برای محاسبه پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده و یافته ها بیانگر روا و پایا بودن ابزار بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با اندازه‌گیری مکرر) با نرم‌افزار spss-v23 بهره گرفته شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد بسته مداخله‌ای زوج‌درمانی هیجان مدار توانست (0.05=p) رضایتمندی زوجیت و نشاط معنوی در زنان مبتلابه سرطان پستان را افزایش دهد. به‌علاوه بسته مداخله‌ای هیجان مدار پس از اجرای پس‌آزمون، پیگیری شد و نتایج نشان از پایداری درمان در طول زمان داشت. نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان‌دهنده این است که برنامه آموزشی زوج درمانی هیجان مدار می‌تواند به‌عنوان یک مداخله موثر برای بهبود کیفیت زندگی و روابط زناشویی زنان مبتلابه سرطان پستان مورداستفاده قرار گیرد. درنهایت، نتایج این پژوهش می‌تواند به توسعه برنامه‌های حمایتی و درمانی برای این گروه از بیماران کمک کند و اهمیت توجه به ابعاد عاطفی و روان‌شناختی در فرایند درمان را مورد تاکید قرار دهد.

the effectiveness of emotion-focused couple therapy on marital satisfaction and spiritual well-being of women with breast cancer

objective: the present study aimed to evaluate the effectiveness of emotion-focused couple therapy on marital satisfaction and spiritual well-being in women with breast cancer.methodology: the research method was quasi-experimental with a pre-test, post-test, and follow-up design, including a control group. the statistical population consisted of all couples whose wives were diagnosed with breast cancer and referred to shahid tajrish hospital in tehran during the years 2022-2023. a total of 40 participants were selected through convenience sampling. the experimental group received a 10-session intervention of emotion-focused couple therapy, with each session lasting 90 minutes, while the control group was placed on a waiting list. data collection tools included the standardized marital satisfaction questionnaire by afrooz (2010) and the spiritual well-being questionnaire by afrooz (2016). content validity was used to assess the validity of the instruments, and cronbach’s alpha coefficient was employed to determine reliability, confirming the tools' validity and reliability. data analysis was conducted using descriptive statistics and inferential statistics (multivariate analysis of variance with repeated measures) in spss-v23 software.findings: the results indicated that the emotion-focused couple therapy intervention significantly improved marital satisfaction and spiritual well-being in women with breast cancer (p = 0.05). additionally, the intervention's effects were sustained over time, as evidenced by follow-up assessments conducted after the post-test.conclusion: these findings suggest that emotion-focused couple therapy can serve as an effective intervention to enhance the quality of life and marital relationships of women with breast cancer. ultimately, the results of this study can contribute to the development of supportive and therapeutic programs for this group of patients and emphasize the importance of addressing emotional and psychological dimensions in the treatment process.