تدوین مدل امیدواری بر اساس تنظیم شناختی هیجان با میانجی‌گری بهزیستی معنوی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی شهر کرمانشاه و اثربخشی آن بر اضطراب مرگ

هدف: موضوع این پژوهش تدوین مدل امیدواری بر اساس تنظیم شناختی هیجان با میانجی‌گری بهزیستی معنوی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی شهر کرمانشاه و اثربخشی آن بر اضطراب مرگ بود. روش‌شناسی: این پژوهش در دو مرحله انجام گرفت.در مرحله اول روش توصیفی از نوع همبستگی بود که ارتباط بین متغیرهای پیش بین،ملاک و میانجی مورد بررسی قرار گرفت.در مرحله دوم پژوهش از روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شدجامعه آماری در این پژوهش تمام جوانان مبتلا به نارسایی قلبی مراجعه کننده به بیمارستان امام علی (ع) و مطب‌های خصوصی شهر کرمانشاه در سال 1401 بودند. در فاز اول مطالعه و بر اساس فرمول کوکران و با رعایت ملاک‌های ورود به پژوهش تعداد 270 نفر به عنوان حجم نمونه آماری انتخاب شد. در فاز دوم پژوهش نیز بصورت هدفمند و با رعایت ملاک‌های ورود به پژوهش از میان جامعه آماری تکمیل کننده ابزارهای پژوهش که نمره کمتری در مقیاس‌های امیدواری و بهزیستی معنوی و تنظیم شناختی هیجان و همچنین نمره بیشتری در پرسشنامه اضطراب مرگ نسبت به بقیه بیماران کسب نمودند تعداد 30 نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش (تجربی) و کنترل (گواه) (هر گروه 15 نفر) قرار داده شدند.در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل سازی معادلات ساختاری و آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد.لازم به ذکر است که این تحلیل‌ها با کمک نرم افزارهای spss و amos نسخه 23 انجام گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که تنظیم شناختی هیجان با بهزیستی معنوی و امیدواری ارتباط علی معناداری دارند.همچنین مشخص گردید که ارتباط علی بین بهزیستی معنوی و امیدواری معنادار است. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش تایید کننده نقش میانجی بهزیستی معنوی در ارتباط بین متغیرهای مذکور بود. همچنین برنامه آموزشی تدوین شده بر اساس امیدواری بر میزان اضطراب مرگ بیماران با نارسایی قلبی اثربخش بود.

development of a hope model based on emotion regulation with spiritual well-being as a mediator in heart failure patients in kermanshah and its effectiveness on death anxiety

objective: the purpose of this study was to develop a model of hope based on emotion regulation, with spiritual well-being as a mediator, in heart failure patients in kermanshah and to evaluate its effectiveness on death anxiety.methodology: this research was conducted in two phases. in the first phase, a descriptive correlational method was used to examine the relationship between predictor variables, criteria, and mediators. in the second phase, a semi-experimental research design with a pretest-posttest design and control group was used. the study population consisted of all young heart failure patients visiting imam ali (a.s.) hospital and private clinics in kermanshah in 2022. in the first phase of the study, 270 participants were selected based on the cochran formula and the study’s inclusion criteria. in the second phase, 30 participants who scored lower on the hope, spiritual well-being, and emotion regulation scales and higher on the death anxiety questionnaire compared to other patients were selected through purposive sampling and divided into experimental (n=15) and control (n=15) groups. structural equation modeling and analysis of covariance were used for data analysis. these analyses were performed using spss and amos software, version 23.findings: the results showed that emotion regulation had a significant causal relationship with spiritual well-being and hope. furthermore, a significant causal relationship was found between spiritual well-being and hope.conclusion: the findings of this study confirmed the mediating role of spiritual well-being in the relationship between the mentioned variables. the educational program developed based on hope was effective in reducing death anxiety in heart failure patients.