کارکرد زبان استعاری در جنگ تعزیه فاخر

نوحه و تعزیه برای امام حسین(ع)در دورۀ قاجار به رشد قابل ملاحظه‌ای رسید و چون مخاطب این شعر، عموم مردم بود، کوشید تا ساده‌ترین و اثرگذارترین قالب‌ها و اوزان را داشته باشد، و چون اندیشة دینیِ گوینده و شنونده را دربرمی‌گرفت به نظم و صراحت روی آورد. نکته در اینجاست که شکل ادبی زبان نیز، متاثر از اندیشه و بی‌تکلف و تعقید، به کاربردهای بیانیی از تشبیه و استعاره و...روی آورد که بتواند محمل بینش و نگرش نویسنده و مخاطبانش باشد. در این تحقیق توصیفی – تحلیلی، روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه‌ای، روش تحلیل داده‌ها، کیفی، و روش استدلال استقرایی است و به بررسی استعاره‌های دیوان ملاعلی فاخر پرداخته و کوشیده‌است به دریافتی از تفکر دینی شاعر و گرایش مردم و تناسب بین آن‌ها، دست یابد. یافته‌ها نشان می‌دهند که نوحه‌ها و مرثیه‌های ملاعلی با محوریت مظلومیت‌سرایی، دربردارندة گفتمان عاشورایی، مذهبی و دینی و با زبانی ساده و کم تصویر، پربار از عاطفة حزن هستند. گرایش قلبی شاعر به تفکر شیعی، نوحه های او را به جایگاه بیان ایمانش به امامت امیرالمومنین بدل‌کرده‌است. شاعر از میان استعاره‌ها، استعارة مصرحه را برگزیده و اغلب برای بیان مقامات معنوی و دنیوی، مهر به حضرت فاطمه و پهلوانی امام علی(ع) به کار بسته است. غلبه در کاربرد آن‌ها با ترکیب‌های وصفی و اضافیی (پَهلوِ عرصۀ شجاعت- عالم همه اسرار، محرم راز نهان) است که به مبالغه و گاهی به اغراق نیز می‌انجامد. پنج استعاره به حضرت نبوی ( اشرف خلق دو جهان، رسول دو سرا) و کمترین تعداد به حضرت زینب اختصاص یافته است

the function of metaphorical language in jong taziye fakher

nohe and taziye for imam hussain (a.s.) reached a considerable growth during the qajar period, and since the audience of this poem was the general public, he tried to have the simplest and most effective forms and weights, and since the speaker’s religious thought and it included the listener and turned to order and openness. the literary form of the language, influenced by the thought and by abandoning the monotony and obstinacy, turned to expressive uses of simile, metaphor, and irony, etc., which can carry the author’s vision and attitude, just as ironies and metaphors are an expression of religious thinking. the poet and his audience came and spoke about their religious orientation and displayed the religious thinking of the poet and his audience. this descriptive-analytical research has tried to understand the poet’s ideology and the people’s tendency and the fit between them by classifying the metaphors of mala ali fakher’s court. the findings show that lamentation has a true and direct relationship with the belief of the poet and the people, and it is used for the purpose of satisfying their emotional needs and their taste and emotional motivation, and for the improvement of social and religious affairs.