نقش آرمان مهدویت در پیروزی انقلاب اسلامی ایران

پیروزی انقلاب را می توان گوشه ای از قدرت اسلام و تشیع دانست ، انقلابی که با پیروزی خود نظر اغلب تحلیلگران انقلاب اسلامی ایران را به خود جلب کرد و ناظران خارجی را به حیرت انداخت. محور اصلی این حرکت و انقلاب، عنصر مذهب است که پشتوانة آن، نهاد فکری وتاریخی شیعه است. انقلاب اسلامی ایران به عنوان انقلابی بر ای خدا و معنویت و ارزشها، نه تنها در اعتقادات اسلامی و شیعی ریشه داشت، بلکه محرک و هدف خود را در دین و مذهب تشیع می جست و بشدت از اندیشه ها و آموزه های شیعی متاثر بود که رکن اساسی بعد سیاسی و فکری آن در آرمان مهدویت تجلی پیدا کرده است. ایمان به امام عصر(عج) و ایده آل مهدویت جایگاه والایی در فرهنگ ناب شیعه دارد. شیعه، حیات و بالندگی خود را مدیون آن است. فرهنگ مهدویت در شکل گیری مبانی فکری و ایدئولوژیکی انقلاب ایران نقشی موثر و انکار ناشدنی داشت و ایمان به مهدویت رمز پیروزی انقلاب اسلامی بود. روحیه انقلابی شیعه بر پایه اندیشه بنیادین مهدویت شکل گرفته و این دیدگاه که مبتنی بر انتظار طولانی مدت و بازگشت نهایی دوازدهمین امام شیعه است اساسی برای شکل دادن عصر جدید می شود. اعتقاد به امامت و مسئله انتظار از جمله ویژگیهای تشیع اند که همواره در اندیشه سیاسی شیعه با اهمیت بوده اند . اندیشه سیاسی شیعه با آموزۀ مهدویت همواره پویا و با نشاط بوده و اعتقاد به مهدویت،وجود منجی و پیروی از نایب امام عصر نقش اساسی را در قیام مردم ایران ایفا کرده است. می توان بر این اعتقاد پای فشرد که همۀ ارکان لازم برای آفرینش یک تحول اجتماعی حقیقی همه جانبه و کامیاب در انتظار مهدی موعود نهفته است. اعتقاد به وجود حجت عصر و انتظار ظهور او همیشه موجب امیدواری شیعه به آینده شده است. عتقاد به امام زمان موتور محرکه هیجانات اجتماعی و عاملی است که مردم را در حالت آمادگی کامل قرار می دهد، زیرا وقتی انتظار فرج بر هر مسلمان شیعه واجب شد آنها برای هر حادثه ای آماده خواهند بود. به ویژه اینکه بر خود واجب می دانند زمینه ظهور امام عصر را فراهم کنند. مردم شیعه ایران برای رسیدن به این آرمان انقلاب خود را رقم زدند. ریشه انقلاب به موضوع امامت در دیدگاه شیعه و مسئله غیبت امام عصر (عج) ارتباط دارد و پیامدهای سیاسی آن عقیده که تجلی عینی اعتقاد به نیابت است.اقندار مشروع رهبری سیاسی در جامعه شیعی ایران نیز با توجه به مذهبی بودن انقلاب اسلامی ایران، به نقش اسلام شیعی در پیروزی انقلاب اسلامی اشاره میکند و تمایلات شیعی را در انقلاب ایران از جمله عوامل قاطع و انکارناپذیر برمی شمارد . اقتدار مشروع در اجتماع شیعه، از دیرباز بین رهبران سیاسی و مذهبی تقسیم شده است، به گونه ای که هیچ کدام از این رهبران نمی توانند به طور صریحی مدعی نمایندگی کامل اراده امام غایب، یعنی رهبر عالی مقامی که از قرن سوم هجری وارد دوره غیبت شده، باشند.از این روست که نقش امام خمینی به عنوان یک کانون مرکزی برای رهبری انقلاب ایران را می بایست پژواکی از انتظار مداوم مردم ایران برای ظهور امام دوازدهم دانست.

the role of the mahdavi ideal in the victory of the iranian islamic revolution

the victory of the revolution can be seen as a part of the power of islam and shiism, a revolution that attracted the attention of most analysts of the iranian islamic revolution and surprised foreign observers. the main axis of this movement and revolution is the element of religion, which is supported by the intellectual and historical institution of shia. iran's islamic revolution, as a revolution for god, spirituality and values, was not only rooted in islamic and shiite beliefs, but also sought its motivation and purpose in shiite religion and religion, and was greatly influenced by shiite ideas and teachings, which were the cornerstone its main political and intellectual dimension is manifested in the ideal of mahdism. faith in the imam of the age (as) and the ideal of mahdism has a high place in pure shiite culture. shia owes its life and growth to it. the culture of mahdism played an undeniable and effective role in the formation of the intellectual and ideological foundations of the iranian revolution, and faith in mahdism was the key to the victory of the islamic revolution. shiite revolutionary spirit is formed based on the fundamental idea of mahdism and this view which is based on long waiting and the final return of the 12th shiite imam becomes the basis for shaping the new era. belief in imamate and the issue of waiting are among the features of shiism that have always been important in shiite political thought. shia political thought with the teaching of mahdism has always been dynamic and lively, and the belief in mahdism, the existence of a savior, and following the vice-imam of the era has played a major role in the uprising of the iranian people. it is possible to believe that all the elements necessary for the creation of a real comprehensive and successful social transformation are waiting for the promised mahdi. believing in the existence of hujjat al-asr and waiting for his appearance has always made shias hopeful for the future. belief in imam zaman is the driving engine of social emotions and the factor that puts people in a state of complete readiness, because when waiting for the doomsday becomes obligatory for every shiite muslim, they will be ready for any incident. in particular, they consider it their duty to provide the ground for the emergence of the imam of the age. the shiite people of iran made their own revolution to achieve this goal. the root of the revolution is related to the issue of imamate in the shiite perspective and the issue of the absence of the imam of the age (as) and the political consequences of that opinion, which is the objective manifestation of the belief in proxy. he points out the role of shia islam in the victory of the islamic revolution and considers the shia tendencies in the iranian revolution as one of the decisive and undeniable factors. legitimate authority in the shiite society has long been divided between political and religious leaders, in such a way that none of these leaders can explicitly claim to fully represent the will of the absent imam, that is, the supreme leader who entered the absence period from the third century of hijri. it is true that the role of imam khomeini as a central focus for the leadership of the iranian revolution should be seen as an echo of the continuous expectation of the iranian people for the emergence of the twelfth imam.